010

'Aliah, waar bleef je nou? Je hebt het hele feest gemist! Fred en George zijn stiekem naar Zweinsveld gegaan en ze hebben-'

Ik liep zonder iets te zeggen tegen Ginny de trap op, naar de slaapzaal. Ik liet me op mijn bed vallen en sloot mijn ogen.

Waarom had ik nou zo nodig tegen mijn vader moeten schreeuwen dat ik er trots op was dat ik in Gryffindor zat.. Dat ik het haatte dat ik een Malfoy was.. Ik had gewoon mijn mond kunnen houden. Maar nee, ik had alles verpest.

Ik dacht aan Harry, die me ervan verzekerd had dat mijn vader niets zou kunnen doen. Dat ik wel tegen hem op kon. Hij had het fout. Mijn vader kon zeker wel wat doen..

Ik pakte de grote hutkoffer onder mijn bed vandaan en begon een paar boeken in te pakken. Als ik toch weg moest van Hogwarts, kon het net zo goed zo snel mogelijk.

De deur ging open. 'Aliah?' hoorde ik een verbaaste Ginny zeggen. Ik negeerde haar en stopte een paar schoenen in de koffer. Ginny kwam dichterbij. 'Aliah, wat doe je? Waarom pak je je koffer weer in?'

De tranen sprongen in mijn ogen. Snel veegde ik ze weg. Ginny hoefde me niet te zien huilen. 'Ik.. Ik pak hem niet in, ik ben iets kwijt..' mompelde ik. Snel pakte ik mijn boek van Kruidenkunde. 'Gevonden!' ik hield het boek omhoog. Ik zag dat Ginny me niet geloofde maar het kon me even niets schelen. 'Ik, eh.. Ik moet nog even naar de bibliotheek.' zei ik zodat ik even van haar af was.

Ginny knikte, ging op haar bed zitten en pakte een soort dagboekje waar ze meteen in begon te schrijven. Ik liep de trap af en verliet de leerlingenkamer.

In mijn eentje liep ik door de gangen van het kasteel. Ik kon het bijna niet geloven dat ik hier vanochtend nog gelopen had, toen ik besloten had niet naar de wedstrijd te gaan.

Hoe had ik ooit kunnen denken dat mijn vader me met rust zou laten, dat hij het niet zo erg zou vinden dat ik niet in Slytherin zat?

Ik merkte dat er iemand achter me was komen lopen. Ik draaide me om. 'Dobby'?' vroeg ik verbaasd. 'Wat doe jij nou hier?'

Aan zijn grote, gele ogen te zien was hij ergens bang voor. 'Aliah Malfoy moet niet boos zijn.. Dobby is hier op Hogwarts om Harry Potter te waarschuwen.. Dobby moet Harry Potter uitleggen dat hij naar huis moet gaan.'

'Wat? Waarom moet Harry naar huis?' vroeg ik. Dobby keek angstig m zich heen. 'Er gaan hier dingen gebeuren,' fluisterde hij. 'Vreselijke dingen! De geschiedenis zal zich herhalen!'

Ik zuchtte. 'Dobby,heb je weer aan de Boterbier gezeten? Je weet toch dat elfen daar niet goed tegen kunnen? Dan gaan ze rare dingen zeggen..'

Dobby schudde hevig zijn hoofd. 'Nee, Aliah Malfoy! Dobby heeft niet gedronken! Dat heeft meester hem verboden!'

'Als jij het zegt..' mompelde ik. Alsof Harry naar Dobby zou luisteren en werkelijk Hogwarts zou verlaten.. Vrijwillig? Dat zou behoorlijk dom zijn..

Ik keek om me heen. Dit zou dan de laatste keer zijn dat ik hier was. Niet te geloven dat ik van school gehaald werd..