Twee gebroken harten

Xavier's pov
Je kan het niet geloven, had bellatrix dan toch gelijk je weet het niet. Als je weer thuis komt kijkt iedereen je aan je negeert ze en loopt naar je kamer. Je merkt nu dat je nog steeds de meteoriet hebt. ' ze heeft het uitgemaakt of niet' hoor je achter je ' shut up en laat me met rust' zeg je zonder je om te draaien en loopten vandoor

Elise's pov
Je loopt terug naar de bus, als ze je in zicht krijgen rent iedereen naar je toe. ' ik wil er niet over praten' zeg je en loopt door. In de avond heb je spijt van wat je tegen Xavier zei, als je door die gedachte niet kan slapen, besluit je naar de plak te gaan waar je trainde. Als je daar aankomt zie je wat een ravage daar is. ' heb ik dat gedaan' zeg je zacht ' ja dat heb jij gedaan ja je hebt meer kracht in je dan je denkt' hoor je achter je ' laat je zien' zeg je dapper terwijl je eigelijk best bang bent na je laatste ervaring in een bos na tienen ' chill ik doe je niets' zegt een lachende stem. Als je je telefoon licht schijnt op de persoon die voor je staat kalmeer je pas echt ' keeve laat me nooit meer zo schrikken' zeg je ' sorry maar ik wilde met je praten' zegt ze, je zucht ' waarover?'. ' over dat tijdens de wedstrijd' zegt ze ' keeve luister ik wil het er niet over hebben' ' maar ik weet dat je het wilt goed maken met Xavier' onderbreekt ze je ' ja dat wil ik ook maar ik weet gewoon niet of ik hem nog kan vertrouwen' zucht je. ' niemand wist dat ze dat zou doen maar we mochten jullie niet helpen' zegt ze ' nu voel ik me nog stommer' keeve kijkt je niet begrijpend aan ' ik heb hem laten kiezen tussen mij en jullie' zeg je met gebaalde vuisten en slaat ze tegen de boom aan.