43. || Rainbows ||

Er werd op de deur geklopt en ik rende naar binnen. Ik nam de ballonnen, appelmoes en pizza aan van een nette jongen en deed de deur weer dicht. "Hmmmm pizza..." kreunde ik hongerig en pakte een stuk. Ik plofte op het bed neer en pakte de appelmoespot. "Niall. Als verstandige volwassene, moet ik je verbieden die... appelmoesdingen te maken." zei Justin streng. Ik keek hem dom aan. Hij, volwassen? Kom nou! "Ten eerste; jij bent niet verstandig. Ten tweede; je bent ook niet volwassen. En jij kunt mij niks verbieden." zei ik en draaide de deksel vsn de pot. Uit mijn tas haalde ik een lepel. Ik pakte de zak met waterballonnen en haalde er 1 uit. Met de lepel prutste ik de appelmoes erin. Justin keek dom toe.
Toen ik 5 ballonnen vol had was de pot leeg en liep ik met mijn lading naar het balkon. "Je bent gek hè?" vroeg hij.
"Goh," zei ik op een belachelijke toon en keek naar beneden. "Gooi jij de eerste?" gaf ik hem de eer en drukte een ballon in zijn handen. "Gosh wat voelt dat vatzig..." rilde Justin en keek nu ook over de rand. "Op die man daar...." zei ik en wees naar een man in pak. Justin keek wie ik bedoelde en richtte voor hij de ballon liet vallen. De man schrok toen de ballon zijn hoofd raakte en werd bedolven onder de appelmoes. Justin en ik doken weg toen de man kwaad omhoog keek. Daarna barstten we in lachen uit. Wat zag dat er geniaal uit! "Okè, dat was wel cool." gaf Justin lachend toe. "Maar toch denk ik dat we problemen krijgen als we er meer gooien." zei hij weer serieus. Ik zuchte. De pretbederver.
Maar wel de pretbederver die Justin heet.