Battle 3.8

Hij heeft wel gelijk. De tekst kan goed. Er zitten goede uithalen bij en hij heeft vaak twee stemmen door elkaar. 
'Oke, en misschien kunnen we in dat stuk zonder tekst iets speciaals doen. Iets van dansen?' Ik schrik van mijn eigen voorstel. Waarom stelde ik nou voor om te dansen. Dat zou betekenen dat we moeten oefenen, en veel oefenen betekend veel tijd samen besteden, en dat wil ik niet. Ik wil dit nu al niet eens. We zijn nu al te veel bij elkaar. 'Ik eh... Sorry. Dat was een belachelijk idee.' stotter ik. 
'Nee, nee. Het is eigenlijk een goed idee. We kunnen dansen net zoals op die voorstelling.' lacht Harry, die er duidelijk niet mee zit. 
'Ik weet het niet. Het duurt lang om zo'n dans uberhaupt in elkaar te zetten.' Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan omdat ik het heb gezegd. 
'Hier is een idee,' roept Jake opeens met een boze ondertoon. 'Jullie gaan eerst het lied instuderen, en als er dan nog tijd over is, dan gaan jullie over op de dans.' 
Tja, eigenlijk is dat een echt goed idee. 'Ik ben het met hem eens.' roept Harry dan opeens uit. Nooit gedacht dat ik dat ooit zou horen. 
'Dus, zullen we maar beginnen?' vraagt Harry aan mij. Ik knik. 
En dus beginnen we aan het lied. Het tempo wordt een stuk sneller en het krijgt een beetje een tango stijltje erdoor. We doen wel een beetje choreografie erdoor, maar dat zijn maar enkele stapjes. We lopen gewoon telkens een beetje uitdagend om elkaar heen. En met af en toe wat ergeringen, gaat het toch redelijk goed. Het duurt natuurlijk wel een paar dagen tot het helemaal klaar is. Maar we hadden dan ook maar een weekje. En na die week, hebben we eindelijk vakantie. Gewoon een week niet aan de battle denken. Gewoon een week naar huis. 
'Oke, oke, stop.' zegt Harry opeens als we aan het oefenen zijn. 
'Wat is er?' vraag ik, terwijl ik de muziek uitzet. 
'Ik denk...' 'Onee, pas op, Harry denkt. Pas op, Pretty Boy, straks raak je nog gestresst.' onderbreekt Jake Harry. Hij krijgt een boze blik toegereikt, niet dat hij daar verdrietig van wordt ofzo. 
'In elk geval, ik heb te weinig tekst.' gaat hij verder.
'Pardon?!' roepen Jake en ik door elkaar heen. Waarschijnlijk zou de rest dat ook doen, maar die zijn er nu dus niet. Alleen Jake, die had geen zin in Starbucks en daarna een filmpje. Hij wilde er liever voor zorgen dat Harry me niets aandoet. Zoals hij al eerder heeft meegemaakt met Harry en mij. Hij weet wel dat ik goed voor mezelf kan zorgen, maar dat wil hij gewoon niet toegeven. 
'Ja, heel simpel, ik heb gewoon te weinig tekst.' 
'Dat ga je niet menen! Wat wil je dan? Alles solo zingen?' ga ik tegen hem in. 
'Nou eigenlijk wel. Maar dat kan dus niet omdat het een duel moet zijn, en dus moeten er twee mensen zingen.' gaat Harry strondeigenwijs verder. 'Dus ik dacht, waarom doe ik die ene uithaal niet, en het laatste couplet?' 
'Omdat jij dan zo'n beetje et hele lied al alleen zingt?' dit bedoelde ik als een retorische vraag, nu alleen hopen dat hij het ook zo opvangt. 
'Nee, jij hebt de refreinen, dat is al het halve lied.' 
'Ahum, fout. Want bij die refreinen zing jij ook. Het enige wat ik dan zing zijn de refreinen, en jij alles! Vergeet het, de tesktverdeling blijft zoals hij is. Klaar.' Terwijl ik het zei had ik mijn vuisten al gebald, klaar om hem een klap te verkopen. Nouja, ik vraag er geen geld voor. Hij mag mijn vuist gratis tegen die rotkop van hem hebben. 
En dus start ik de muziek weer en begint hij te zingen. Het klinkt goed, maar ik ben te geïrriteerd om dat ook werkelijk te denken, hoewel ik het zojuist dacht. 
En dus begint het refrein. 
Hij zingt de eerste zin zoals afgesproken, en nu wil ik em slaan. 
Ik mep op de boxen, waardoor ze wankelen en ik ze paniekerig en woedend in evenwicht probeer te houden. 
'Wat nou?' vraagt Harry geïrriteerd. 
'Wat DENK je?' vraag ik hem heel geïrriteerd. 
'Geen idee, anders vroeg ik het niet.' probeert hij zonder zijn liegende stem te zeggen. Maar ik ken hem te goed, hij weet heel goed waarom ik de muziek stopte. 
'Wat ben jij een ongeloofelijke asshole! Serieus! Waar denk je dat je meer bezig bent! Zie je dit als een spelletje ofzo? Want dit is echt bloed serieus! Het is ons examen! Onze afstudeeropdracht. En die laat ik niet verpesten door een arogante poedel als jou!' Zijn ogen worden groot van verbazing, waarschijnlijk van mijn kleine uitbarsting. Tja, dat krijg je ervan als je een ongeloofelijke ass bent. Want die geef ik nou eenmaal preken en klappen.