40. || Rainbows ||

"Oh my..." kraamde Justin uit toen hij de deur van onze kamer opende en naar binnen stapte. Ik ging nieuwsgierig ook naar binnen en keek met grote ogen rond. "Oh my..." kopieerde ik Justin's woorden. Vol ongeloof keek ik om me heen. Wat moest dit betekenen? Kon ik dit wel betalen?!
De kamer was huge, er stond in het midden van de kamer een mega hemelbed, er was een balkon die uitkeek op de stad. Op de vloer lag een zacht tapijt met alle kleuren van de regenboog en er waren aan weerskanten van de kamer 2 deuren. Waarschijnlijk naar de badkamer, en... geen idee wat er achter die andere deur zou moeten zitten. Ik keek Justin voor een moment aan, begon te grijnzen en wist meteen dat we aan hetzelfde dachten. We renden naar het bed toe terwijl we onze schoenen uit schopten en begonnen op het bed te springen. "Whoehoe!" riep Justin vrolijk en probeerde met de toppen van zijn vingers het plafond aan te raken. Vreemd hoe we tien minuten geleden nog aan het zoenen waren, en nu op een mega hemelbed sprongen... Well, what's the problem? I like it! "Ik kan bij het plafond!" riep Justin trots en liet het me zien. "Dat kan ik ook wel!" riep ik uitdagend en begon hoger te springen. Ik raakte met moeite het plafond en liet me daarna vallen op het bed. Plots bedacht ik me iets. "Okey, jij neemt die deuren kijkt wat er is, dan neem ik deze!" riep ik enthousiast en rende naar de rechter deur. Ik smeet hem open en keek wat er was. De badkamer. Ik liep, huppelde haast, naar Justin. "Nog een kamer?" zei Justin verward toen ik naast hem ging staan. "Hoe kan dat?" vroeg ik hem. Stomme vraag. Hoe zou hij dat kunnen weten? "Misschien omdat jij een kamer voor 2 personen hebt genomen?" gokte Justin en lachte. "Oké, ik neem het andere bed." zei ik vastbesloten en ging de kamer weer in. De dobbelstenen hadden gelijk; van dit hotel werd ik happy. Het hielp me niet aan Laura te denken.