14~Charlien

Daar was het dan. De beruchte dag. De dag waarop het leven van mijn vriendje echt begon. Het was 23 july 2010 , 8:22. Harry en zijn vrienden werden terug op het podium geroepen. Nerveus en met tranen in de ogen stonden ze op het podium. Ik stond in het publiek tussen mijn vriendinnen. Van de zenuwen nam ik links de hand van Alexandra vast en rechts de hand van Lea. Ik beet hard op mijn lip. Al het geluid vervaagde enkel de jury was nog te horen en toen die hun samen in een groep plaatste barstte de hel los. De jongens vlogen elkaar om de hals en ik begon bijna te huilen van geluk. Harry had het gedaan, hij had het gehaald! Het geluid was nog steeds uitgeschakeld. Als ik om me heen keek zag ik overal gillende en huilende meisjes met hier en daar een ontroerde jongen in hun gezelschap.

Enkele uren later stond ik backstage voor de kleedkamers van de mannelijke leden van de X-factor. Ik leunde nogal zenuwachtig tegen de muur aan. Toen de deur openging was ik toch wel teleurgesteld dat ik Louis naar buiten zag lopen en niet Harry. Louis lachte toen hij mijn reactie zag.
"Sorry hoor, ben ik niet goed genoeg?" vroeg hij met een fake pruillipje. Ik grijnsde en draaide met mijn ogen.
"Tuurlijk wel, maar euh.. ," ik keek weer even naar de deur," weet je hoelang het gaat duren eer dat Harry naar buiten komt?" vraag ik. Louis haalde zijn schouders op.
"Geen idee, ik denk nog een 5-tal minuutjes. Hij is nog altijd aan het natrillen. Hij kan zich zelfs niet eens deftig aankleedde." zijn worden zorgde er voor dat een grinnik mijn lippen verliet.
"Ik zou ook zo zijn , ik bedoel jullie zijn nu een groep!" zei ik. Louis knikte en draaide een toertje in het rond.
"Weet ik!" piepte hij enthousiast. Ik lachte om zijn reactie.
De deur van de kleedkamer ging open en eindelijk kwam Harry naar buiten. Meteen vergat ik Louis helemaal en stortte ik me in de armen van mijn vriendje. Met een immens brede glimlach sloot hij me in zijn armen. £Ik drukte een kus op zijn lippen, maar gekuch haalde ons uit onze romance. Louis keek me gekwetst aan.
"Oh, euh. sorry Louis." zei ik met een klein lachje. Louis draaide zijn hoofd gespeeld boos van ons af.
"ooh, wat moet ik doen zodat je het me vergeeft?" speelde ik zijn spelletje mee. Louis lachte schattig met twinkelende oogjes.
"Een knuffel volstaat." zei hij vrolijk. Hij opende zijn armen en ik gaf hem een korte knuffel, maar daar dacht hij anders over. Hij hield me vast tussen zijn armen.
"Jaja, zo is het genoeg!," hoorde ik Harry zeggen," geef mijn vriendin maar weer terug." ik lachte toen Louis eindelijk zijn greep loste.
De rest kwam nu eindelijk ook naar buiten en ook mijn vriendinnen kwamen eraan. Enthousiast zwaaide Lea met haar fototoestel.
"Groepsfoto!" gilde ze. En toen werd de eerste foto van one direction getrokken..



Hye peopz, ik ben back :p ik zit een klein beetje in een dipje. Het schrijven lukt echt niet, zoals je wel kan zien -_- maar ik hoop dat jullie toch blij zijn met het hoofdstukje xxJulie