Drama in het bos

Xavier's pov
Je bent via je raam naar buiten geglipt en loopt wat rond. Bellatrix heeft geluk gehad de ze je tegen hielden anders had je haar echt wat aangedaan. Na een tijdje kom je bij een beekje en ziet dat er iets word meegenomen door de stroming. Als je het voorwerp van dicherbij bekijkt zie je dat het de meteoriet is die je aan elise hebt gegeven. Je slaat met je hand op het water maar mist het een paar milimeter en slaat op een scherpe steen. Omdat elise zei dat ze niet ging stoppen met trainen zal ze nu nog wel bezig zijn, en je hebt bewijs dat ze langs dit beekje is gekomen. Je zucht en volgt de rivier je moet gewoon echt met haar praten. Als je bij een open plek komt zie je dat ze hier is geweest, dat zie je aan de sporen van ijs en de afgebroken takken en de delen van een voetbal maakt het duidelijk. Je had nooit gedacht dat ze zoveel ravage kom aanrichten. Als je nog wat zie glinsteren, ga je weer kijken. Als je ziet wat het is, weet je niet zeker of ze dit zelf heeft aangericht. Je raapt het op en ziet je goed wat het is. Als je verder kijkt zie je elise bewusteloos liggen. Je rent naar haar toe.

Elise's pov
Je word langzaam wakker, en knippert met je ogen tegen het licht. Je weet niet hoelang je zo hebt gelegen, en komt langzaam overeind.'thank god je bent wakker' hoog je een bekende stem zeggen, maar het enige wat je ziet zijn vlekken, al hoef je niet te kijken om te zien wie er staan ' wat doe jij hier moet jij niet naar d rest ven je team blij zijn dat jullie hebben gewonnen?' zeg je koud ' elise het spijt me echt werklijk waar' zegt xavier ' ik zweer het' ' je hebt eerder gelogen hoe moet ik je geloven' zeg je ' 3 mensen hebben we moeten tegn houden bellatrix niet te slaan' zegt hij ' xavier ik weet gewoon niet meer of ik je kan geloven' zeg je met een zucht ' hoe zorg ik daar dan voor' zegt hij met een smekende blik in zijn ogen ' stap uit genesis' zeg je meteen ' stap uit genesis en kom ons helpen' ' je laat me kiezen?' je hoort duidelijk de schok in zijn stem' je weet best dat ik vader moet gehoorzamen' je staat op ' dat zijn wij nu uitgepraat ' zeg je en je loopt weg. Als hij uit het zicht is begint het te regenen en laat jij je tranen lopen. Je wilde hem niet laten kiezen, maar je had geen keuze, of wel? Je weet het niet meer . Je bent in de war. Het enige dat je nog weet is dat je nogsteeds van hem houd.