14. You want to dance in the rain with me?

FOURTEEN

'Mooi plafond heb je', grinnikte hij. Ik knielde voor de tv om die op mtv te zetten.
'Ik hoop dat Brooke knows best erop is', zei hij lachend. Ik hoorde hoe hij van het bed afstapte en achter me ging zitten. Met zijn armen rond mijn buik en zijn hoofd op mijn schouder keek hij mee naar mijn filmcollectie, terwijl op MTV Made aan de gang was.
'Die is mooi', wees hij op Notting Hill. Ik lachte.
'Ik zie heel erg veel van mezelf in hem'. Ik draaide me zitten om zodat ik hem aan kon kijken, want dat was wat ik het liefste deed. Hij pakte een plukje van mijn haar en krulde het rond zijn vinger. Zo bleven we een paar minuten zitten, elkaar doordringend aankijkend. Opeens begon hij zachtjes te lachen.
'Wat is er?', vroeg ik. Ik aaide ever over zijn warme wang.
'Dit loop allemaal zo raar. Het gaat zo snel?'
'Té snel?'
'Helemaal niet. Het is gewoon. Vorige week werd ik door dat stomme blaadje nog 'meest begeerde vrijgezel onder de 20' genoemd, nu.. nu ben ik geen vrijgezel meer. Denk ik'.
'Ik hoop het niet voor je, nee', zei ik lachend. Mijn hand dwaalde af naar zijn nek.
'Ik vind het prima zo, dat on-vrijgezellige leventje'.
'Dat woord bestaat volgens mij niet', grinnikte ik. Hij sloeg plotseling zijn armen rond mijn lichaam en trok me naar hem toe, zo dichtbij dat ik hem wel moest zoenen. Het was een stuk heftiger dan normaal, maar dat vond ik helemaal niet erg. Ik had zijn gezicht vast tussen mijn handen en voelde zijn handen onder mijn shirtje, tegen mijn rug aan. Hij bleef me tegen zich aan drukken, terwijl het niet dichterbij kon. Toen liet hij zich langzaam achterover vallen, en rolde een beetje om. Hij hoefde nu alleen nog maar een beetje op zijn elleboog te leunen, en hing tegelijkertijd over me heen.
'Hallo?! Waar is iedereen ineens?', hoorde ik mijn moeder zeggen. Ik hoorde haar voetstappen op de gang, en zag de bui al hangen. Met tegenzin stopte ik mijn innigheid met Taylor en legde mijn vinger op zijn mond, zodat hij niet kon protesteren.
'Je moeder, alweer', lachte hij. Hij liet zich achterover vallen en zuchtte. Ik knikte.
'Jup. Ze denk gewoon dat we heel onschuldige dingen doen, zoals poppenhuisjes bouwen van kaartspellen en zo'.
'Maar we zijn ook heel onschuldig', zei Taylor, nog net voordat mijn moeder de kamer binnen viel.
'Hoi mam', mompelde ik. Taylor hees zich op van de vloer en zat rechtop. Hij glimlachte vrolijk en ik schoot in de lach.
'Ik was jullie kwijt. Het regent, en ik dacht even dat jullie buiten waren of zo. Ik wil niet dat je ziek word, Em, want dan mis je -'
'Veel te veel op school, dat weet ik'.
'Ze word niet ziek', zei Taylor. Hij keek me aan. 'Want de vorige keer dat ze ziek was mocht ik ook niet bij d'r komen. Dat gebeurt me geen tweede keer'. Hij glimlachte naar mij en toen naar mijn moeder.
Gelukkig kon die de humor er van in zien en lachte ze hardop voordat ze de deur dicht deed.

'Zullen we naar buiten?', vroeg ik uiteindelijk, toen we nog een paar seconden naar de deur hadden zitten kijken.
'Dat is een grapje?'
'Nee, niet echt. Maar als jij me niet serieus kan nemen, dan -'
'Nee, maar wacht even. Het regent', zei hij, met een ongure blik op het raam.
'Dat weet ik heus wel. Ik heb een rare gewoonte van mijn beste vriendin over genomen. Manon danst altijd met me in de regen. Ik wil dat met jou delen'.
'Eh, oké..'
'Nice', lachte ik. Hij stond op en trok mij ook rechtop.
'Het is wel donker', zei hij, met diezelfde blik op het raam.
'Ben je band?', vroeg ik. Ik gaf hem een kus op zijn wang toen ik van hem weg liep, richting de deur.
'Bang? Echt wel', zei hij.
En hij volgde me naar buiten, door het restaurant, de regen in.


oké, mensen. Dat ging wel héél erg snel. Maar belooft was belooft. ^^
Ik vraag er nu tien, want ik denk dat ik dat wel mag eisen, met 38 abo's.
Jullie zijn geweldig!
en lees de verhalen van Whisperwind en XShar ^^
en als je je verveelt, lees hoe het er bij mij in de tussenuren aan toe gaat, in mijn blog ^^
<33