Hoofdstuk 12.

Hoofdstuk 12.

’s Middags wou ik meteen mijn moeder opbellen. Eigenlijk hadden we afgesproken dat we elkaar elke vrijdag zouden opbellen, voor het slapen gaan, en dan over de week zouden vertellen, maar dit vond ik toch wel een uitzondering waard. Op het moment dat ik net het nummer wou intoetsen werd er aangeklopt. Ik liep naar de deur en deed open. Toen ik Matthew zag staan schrok ik me rot, ik dacht dat het Helen zou zijn die onderhand 5 keer op één dag kwam vragen of we iets nodig hadden. ‘Hallo.’ zei ik wat afwezig. ‘Hé.’ zei hij en gaf me een kus op mijn wang. Ik gebaarde met mijn handen dat hij binnen kon komen terwijl ik een kop zo rood als een biet had. Matthew nam plaats op mijn bed en ik ging langs hem zitten. ‘Over dat van eergisteren…’ zei hij. ‘Betekent dat, dat we nu iets hebben?’ Ik wist niet wat ik moest zeggen, dus zei ik maar niks, in de hoop dat hij door zou praten. ‘Ik…’ begon hij. ‘Ik zou het wel leuk vinden hoor, als je je dat nu afvraagt.’Ik keek voor me uit zonder iets te zeggen, met dezelfde reden als net. ‘Oké.’ zei Matthew en zuchtte. ‘Dan vraag ik het zo. Sophie, wil jij een relatie beginnen met mij? Want ik namelijk wel met jou.’ ‘Ja.’ zei ik snel. ‘Ja, dat wil ik wel.’ Ik keek naar Matthew die begon te lachen. Hij bukte naar voren, om mij hoogstwaarschijnlijk een kus te geven en uit paniek zei ik ‘Ik voel me nu net een kind van 7 jaar.’ ‘Hoezo?’ vroeg Matthew en keek op. ‘Nou…’ zei ik. ‘Die vraag van net klonk net zoals: Wil je verkering met mij?’ Matthew begon te lachen en keek me lief aan. Ik wou nog iets gaan zeggen maar Matthew drukte zijn lippen al tegen de mijne aan en gaf me een kus.