38. || Rainbows ||

"Ga je mee?" vroeg Justin na een uur te hebben gekletst, en stond op. Ik stond ook op en sleepte al mijn spullen mee. Op naar het hotel. Justin zette zijn GPS aan en zo vonden we gemakkelijk de weg naar het hotel. Het was een heel groot hotel, 5 sterren en ongetwijfeld duur. "Hoeveel geld heb jij?" vroeg Justin en leegde de zakken van zijn trui en broek. Hij vond 5 pond, een paperclip en een oud boodschappenlijstje. Hij showde het aan mij. "Ik heb dit." zei hij en was er blijkbaar best trots op. Ik lachte. "Ik heb de creditcard van mijn vader en de pinpas van mijn moeder." gniffelde ik. Ik had nog wel spijt van die actie, maar ik had het geld gewoon nodig. "Ook de codes hoop ik, anders hebben we er niks aan..." merkte Justin droog op. "Heb ik ook." glimlachte ik en stapte het hotel binnen. Bij de receptie vroeg ik een kamer voor 2 personen. Ik kreeg de sleutel mee. Kamer 4C, vierde verdieping. Ik liep met mijn spullen naar de lift en Justin volgde me. Jippi, een lift, beter dan de trap (:
"Druk jij even op het knopje?" vroeg ik Justin en hij deed zwijgend wat ik zei. "Wat voor kamer hebben we? Die vrouw van de receptie keek nogal sneaky..." fluisterde Justin en leunde tegen de deuren van de lift. "Geen idee, heeft ze niet gezegd... Ik verwacht niks speciaals. En hoezo keek ze sneaky?" Justin haalde zijn schouders op. "k' weet niet... Gewoon...." antwoordde Justin. Een zacht belletje klonk, als teken dat we op de vierde verdieping waren. De deuren schoven open en Justin viel met een plof achterover op de grond. Ik begon meteen te lachen en had moeite met stoppen. Het zag er echt heel debiel uit! "Whahahaaahaa geniaaaaal!" lachte ik en viel bijna om terwijl de tranen over mijn wangen stroomden. "Ahg, stop met lachen! Help me liever even overeind, mijn arm doet zeer." mopperde Justin. Ik veegde mijn tranen weg en stak mijn hand naar hem uitstak. Ik hielp hem overeind, en plots stond hij wel erg dichtbij.