|| 01
Mijn haren waren strak achterover gebonden, maar toch voelde ik de plukjes zacht over mijn schouders wapperen. Het kietelde een beetje, maar zin om ze daar weer weg te halen had ik niet. Ergens wist ik dat ik op moest staan, maar mijn lichaam verbeterde me daarop en ik voelde dat het ook beter was om even mijn rust te nemen na het zware werk. Ik keek naar de lucht en zag de wolken zachtjes aan mij voorbij drijven. Ik had ze stuk voor stuk al in me opgenomen. Sommigen hadden een herkenbare vorm, en anderen waren niks anders dan een grote witte vlek. Ergens in de achtergrond hoorde ik het stemgeluid van mijn vader.
Ik kwam zachtjes overeind en keek op, als wakker geschud maar nog steeds lichtjes verwart van de plotselinge aandacht. ´Kun je me even helpen met de Cuccos, ze hebben hun dag niet geloof ik´ Ik moest zachtjes grinniken bij zijn verzoek. Als mijn vader zei dat de Cuccos hun dag niet hadden, dan trof ik ze meestal chagrijnig aan en sprongen ze weg als we ze probeerden op te pakken. Ik knikte zachtjes in zijn richting, waar hij genoegen mee leek te nemen. Hij draaide zich al zuchtend om en liep richting de oude bruine schuur waar de Cuccos verbleven. Ik stond op, streek mijn witte rok glad, en klopte het gras van mijn armen af. In een rustig tempo liep ik ook naar de schuur.
Mijn zusje June stond in de schuur al met gebogen hoofd op me te wachten. ´Ok, ze moeten toch echt naar buiten vandaag..´ Mijn vader zuchtte bij die gedachte, hij kon zijn werk niet snel doen vandaag en dat leek hem te irriteren. Mijn zusje probeerde er één te pakken die haastig naar de andere kant van de kamer fladderde. Ik schoot in de lach van haar geïrriteerde gezicht. 'Nou zeg!' Ze keek me beledigd aan, maar ze wist vast wel dat ik het goed bedoelde. Ik sloop richting de Cucco voor me die niet erg op zijn hoede was.
Heel zachtjes pakte ik hem op waarna de Cucco hevig in paniek begon te spartelen. Die wilde echt niet naar buiten toe. ´Doe nou rustig jij´ zei ik maar de Cucco werd alleen vervelender en probeerde me te pikken. Ik liep snel de schuur uit en zette de Cucco zachtjes in het daarvoor bestemde veldje. Die wist niet hoe snel die van mij vandaan moest komen en schoot naar de andere kant van het afgezette veldje. Ik schudde afkeurend mijn hoofd, en liep de schuur weer in. June had er ook al één vast en mijn vader probeerde nog steeds hopeloze pogingen er één te vangen. Ik keek de schuur rond en zag hoeveel er nog rondhuppelden. Ik was er nu zwaar van overtuigd dat dit een lange dag zou worden. Ik liet mijn ogen even rustten op een crèmekleurige Cucco die tot nu toe altijd mijn favoriet was geweest. Dat was misschien ook wel omdat de kleur nogal zeldzaam was.
Mijn vader maakte een snoekduik richting één van de beestjes en kwam plat op het hooi terecht. ´Gaat het wel?’ vroeg ik geschrokken, maar ik moest wel aardig moeite doen om mijn lach in te houden. ‘Ja, dit is nou de reden dat ik jullie altijd vraag me te helpen’ hij ging overeind zitten en wreef even over zijn schouder. Mijn zusje begon ondertussen haar tweede Cucco te vangen. ´Kom hier Cucco!´ fluisterde ze zachtjes. Die kon wel wat hulp gebruiken.
Ik kwam zachtjes overeind en keek op, als wakker geschud maar nog steeds lichtjes verwart van de plotselinge aandacht. ´Kun je me even helpen met de Cuccos, ze hebben hun dag niet geloof ik´ Ik moest zachtjes grinniken bij zijn verzoek. Als mijn vader zei dat de Cuccos hun dag niet hadden, dan trof ik ze meestal chagrijnig aan en sprongen ze weg als we ze probeerden op te pakken. Ik knikte zachtjes in zijn richting, waar hij genoegen mee leek te nemen. Hij draaide zich al zuchtend om en liep richting de oude bruine schuur waar de Cuccos verbleven. Ik stond op, streek mijn witte rok glad, en klopte het gras van mijn armen af. In een rustig tempo liep ik ook naar de schuur.
Mijn zusje June stond in de schuur al met gebogen hoofd op me te wachten. ´Ok, ze moeten toch echt naar buiten vandaag..´ Mijn vader zuchtte bij die gedachte, hij kon zijn werk niet snel doen vandaag en dat leek hem te irriteren. Mijn zusje probeerde er één te pakken die haastig naar de andere kant van de kamer fladderde. Ik schoot in de lach van haar geïrriteerde gezicht. 'Nou zeg!' Ze keek me beledigd aan, maar ze wist vast wel dat ik het goed bedoelde. Ik sloop richting de Cucco voor me die niet erg op zijn hoede was.
Heel zachtjes pakte ik hem op waarna de Cucco hevig in paniek begon te spartelen. Die wilde echt niet naar buiten toe. ´Doe nou rustig jij´ zei ik maar de Cucco werd alleen vervelender en probeerde me te pikken. Ik liep snel de schuur uit en zette de Cucco zachtjes in het daarvoor bestemde veldje. Die wist niet hoe snel die van mij vandaan moest komen en schoot naar de andere kant van het afgezette veldje. Ik schudde afkeurend mijn hoofd, en liep de schuur weer in. June had er ook al één vast en mijn vader probeerde nog steeds hopeloze pogingen er één te vangen. Ik keek de schuur rond en zag hoeveel er nog rondhuppelden. Ik was er nu zwaar van overtuigd dat dit een lange dag zou worden. Ik liet mijn ogen even rustten op een crèmekleurige Cucco die tot nu toe altijd mijn favoriet was geweest. Dat was misschien ook wel omdat de kleur nogal zeldzaam was.
Mijn vader maakte een snoekduik richting één van de beestjes en kwam plat op het hooi terecht. ´Gaat het wel?’ vroeg ik geschrokken, maar ik moest wel aardig moeite doen om mijn lach in te houden. ‘Ja, dit is nou de reden dat ik jullie altijd vraag me te helpen’ hij ging overeind zitten en wreef even over zijn schouder. Mijn zusje begon ondertussen haar tweede Cucco te vangen. ´Kom hier Cucco!´ fluisterde ze zachtjes. Die kon wel wat hulp gebruiken.
Er zijn nog geen reacties.