Battle 3.7

Demi's pov

'Ik snap nog steeds niet waarom ik niet mee mocht.' mokt Niall. 
'Nou,' begin ik zuchtend en ik verzit me even. 'Het zit zo.' 
Aandachtig schuift hij iets naar voren op zijn stoel. 
'Lisanne en Liam willen graag even alleen zijn.' leg ik uit. En toch kijkt hij me niet-begrijpend aan. Ik zucht. Nieuwe poging: 'Meisje vindt jongen leuk. Jongens vindt meisje leuk. Jongen en meisje willen alleen zijn. Maar Niall wil mee. Dus jongen en meisje zijn niet alleen. Dus strenge Demi zegt dat Niall niet mee mag. En dus zijn Jongen en Meisje alleen. En ze leefde nog lang en gelukkig.' Ik glimlach breedt in de hoop dat hij me begrijpt. 
Hij leunt alweer achteruit op zijn stoel. 'Zeg dat dan gewoon. Ik ben niet dom, hoor.' 
Ik zucht diep, als de deur van de zaal opeens openvliegt. Nouja, deuren kunnen niet vliegen, ze hebben geen vleugels. Misschien dat ze ooit wel kunnen vliegen, maar dat gaat dan gebeuren in Wonderland, met de Hatter. En dat konijn dat altijd op tijd moet zijn. Waarom zou je eigenlijk in een konijnenhol gaan als je tien keer groter bent dan het konijn. Oke, dat konijn was wel een beetje groot. Maar dan nog, een pratend konijn is nogal apart. Over pratende dieren gesproken, er staat een poedel in de deuropening. 
'Wat is er met jou gebeurd?!' vraag ik geschrokken als ik kleine ijskristalletjes in zijn krullen zie. 
'Vraag maar aan hem.' blaft Harry boos, terwijl hij naar Louis wijst. Ik kijk naar Louis die vrolijk glimlacht, en toch met een vleugje angst. 'Hij moest even afkoelen.' 
'Ja, afkoelen! Niet doodvriezen!' blaft Harry erachteraan. 
'Doodvriezen? Heb je hem in de vriezer gezet?' vraag ik aan Louis die net weg rent voor Harry's arm. 
'Kom hier jij!' roept Harry terwijl hij boos achter Louis aanrent. 
'Vreeedeee op aaaaaaarde!' zingt Niall, die het allemaal wel grappig lijkt te vinden. Het is opzich ook wel komisch. Louis die achterna wordt gezeten door Harry. Het is grappig dat Louis een rode broek aanheeft. Zo lijken ze net een Stier en zo'n mannetje die achtervolgt wordt. Nu ik het daarover heb, er lijkt net stoom uit Harry te komen. Zou hij al koken? Of verdampt al het ijs in zijn brein. 
Opeens staat hij stil en kijkt hij naar mij. 'Geef je mobiel eens!' 
'Wat? Nee, ben je gek! Dat is privé!' roep ik uit terwijl ik mijn mobiel tegen me aan druk. 
'Nee dat bedoel ik niet. Ik wil je muzieklijst zien, ik kreeg zojuist een idee.' 
Ja, nu is het zeker, die vriezer heeft zijn brein bevroren.
'Oh oh, wil ik dit weten?' vraag ik twijfelend, terwijl ik mijn mobiel aan hem geef. 
Hij bestudeerd mijn mobiel en zet een liedje op. 'Deze gaan we doen.' zegt hij vastbesloten.
'Juist. Lieve schat, ik vind het lied echt heel leuk, waarom staat ie anders op mn mobiel, maar et is een solo.' zeg ik.
'Precies.' zegt Harry, en hij gaat tegenover me zitten. 'Maar luister naar de tekst. Ik bedoel, wie zei dat het een duet moest worden? We verdelen de tekst, en maken er een duel van. Nouja, één zonder uitslag dan.'