-proloog-

Toen ik je voor de eerste keer zag,
leek het alsof mijn hart het begaf,
zo snel als ik wegkeek had ik al spijt,
ik was die prachtige glans in je ogen kwijt,
maar zodra je weer mijn leven in kwam lopen,
kon ik niet meer als hopen,
dat je ooit weer de mijne zou zijn,
ookal ben je zo blond en klein.

---

Hey lieverds, dit is nog geen écht hoofdstukje maar daar komt snel verandering in! Ik zal de komende dagen meer gaan posten en heb de hele verhaallijn al zo'n beetje in mijn hoofd!
Ik hoop dat jullie dit niet zo afgezaagd vinden, want dit word niet zo'n heel typisch verhaal waarvan er al 1000 van bestaan.. nee. Totaal niet!
Veel plezier met lezen!