03 | Shirley

23 December

‘’Vond je het lekker?’’ Vroeg Louis nadat we het winkeltje uitliepen waar we de chocolademelk hadden gedronken. ‘’Tuurlijk, altijd!’’ ‘’Oké mooi, weet ik dat voor de volgende keer.’’ Hij lachte er een beetje geheimzinnig bij. Ik hield er maar over op, hoe nieuwsgierig ik ook was. Ik zag hoe Harry Luna’s hand vast pakte. ‘’Ahw kijk dan hoe lief!’’ Louis keek me aan en pakte ook mijn hand vast. Voor mijn gevoel ontplofte mijn maag met vlinders. Ik werd rood en keek verlegen naar beneden, hij lachte maar wat. Onderweg naar het hotel was er een stilte, een fijne stilte.

Eenmaal bij het hotel aangekomen namen we alle 4 afscheid van elkaar. ‘’Zien we elkaar bij het ontbijt dan weer?’’ ‘’Is goed!’’ Hij gaf me een kus op mijn wang, en ik had weer hetzelfde gevoel als toen hij me hand vast pakte. ‘’Slaap lekker Shirley.’’ ‘’Slaap lekker Lou!’’ Samen liepen Luna en ik onze hotelkamer binnen. ‘’Dus, jij en Louis?’’ Vroeg ze meteen toen we binnen waren. Ik voelde hoe ik rood werd. “Ehm, ja ik vind hem wel leuk … denk ik?’’ Luna zuchtte. ‘’Denk je? Ik kan zo aan je zien dat je hem leuk vind.’’ Ze lachte en sprong op bed. ‘’Jij en Harry dan?’’ Zij ik met een coele wenkbrauw wiebel. ‘’Oké ik geef maar gelijk toe dat ik hem super vind.’’ We maakte ons klaar voor bed en praatte nog even wat over de jongens en gingen toen slapen.

24 December
De volgende ochtend kon ik amper uit me bed komen. ‘’Het is zo vroeeeeg!’’ Zij ik klagend. ‘’Ja maar we kunnen Louis en Harry daar toch niet laten wachten?’’ Meteen sprong ik uit bed en rende naar de douche. Ik hoorde Luna wat achter me lachen. Ik wou Louis gewoon zo graag zien, Harry trouwens ook wel hoor. Toen ik klaar was met douchen trok ik een warme outfit aan, ze hadden op het nieuws gezegd dat het waarschijnlijk ging sneeuwen. ‘’Oja vanavond is het kerstavond!’’ Luna knikte. ‘’Wat zullen we gaan doen?’’ Ik keek lachend naar Luna die een spastisch gezicht trok omdat ze mascara op deed. ‘’Ehm, misschien kunnen we wat met de jongens doen?’’ Ik knikte instemmend, dat zag ik wel zitten ja.
Eenmaal bij de ontbijtzaal aangekomen zagen we de jongens al gelijk zitten aan een vierpersoonstafel. ‘’Goodmorning our little sunshines!’’ Zeiden Harry & Louis tegelijk, dit hadden ze vast afgesproken, maar het was lief, heel lief.
Na het ontbijt wouden we naar onze kamer gaan en naar het park, tot Louis & Harry ons tegenhielden. ‘’Nou ehm …’’ Stamelde Harry een beetje. ‘’Of jullie mee willen naar de stad Parijs zelf.’’ Zij Louis met een glimlach er na. Luna en ik keken elkaar aan. ‘’Ik vind het goed hoor.’’ En ze keek lachend naar Harry, je kon inderdaad merken dat Luna verliefd op hem was. Ik trouwens ook op Louis hoor, maar ik doe gênante dingen bij hem in de buurt. ‘’Ja ik ook hoor.’’ ‘’Oké, dan zien we jullie over een half uur bij de ingang?’’ ‘’Ja is goed!’’ Oké, waarom moest ik daar als een of andere debiel bij knikken?

Precies een half uur later stonden we er dan, en de jongens waren te laat, net zoals alle jongens. Na 10 minuten kwamen ze dan eindelijk aanlopen. ‘’Waarom duurde het zo lang?’’ Luna keek de jongens nieuwsgierig aan, die weer naar elkaar keken. ‘’We moesten nog wat bespreken.’’ Harry knipoogde er wat bij, bij hem zag het er tenminste normaal uit. ‘’Vertel?’’ Vroeg ik nieuwsgierig. ‘’Geheimpje.’’ Dit keer was het Louis, met een wenkbrauw wiebel. Waarom zag het er bij hun zo leuk uit? We stapte de taxi in die ons naar het centrum van Parijs reed. Na zo’n 2,5 uur te hebben gewinkeld besloten we om wat te gaan drinken bij Starbucks. Toen we in de rij stonden bedacht ik me iets. ‘’Hey ik wil nog wel naar de Eiffel toren hoor!’’ ‘’Jaaa, daar gaan we ook heen!’’ Louis en Harry lachte wat geheimzinnig. Dus ze hadden al wat afgesproken? Toen ik mijn Frappuccino had liepen we gelijk naar de Eiffel toren. In mijn ene hand mijn Frappuccino en na een tijdje Louis’ hand in mijn andere hand. ‘’Je weet toch wel dat het vanavond kerstavond is hé ?’’
‘’Tuurlijk weet ik dat, maar wel jammer dat onze familie er niet is.’’
‘’Ach, misschien ga je vanavond nog wel iets heel leuks doen.’’ Dus daar hadden Louis & Harry het waarschijnlijk over. Ik begon er maar niet over door te gaan, straks was het helemaal niet zo en dan zou het heel awkward zijn. Toen we bijna bij de Eiffel toren aankwamen, begon het te sneeuwen. Dit gaf me het echte kerstgevoel, het enigste wat ik nog mis is mijn familie. Na 10 minuten traplopen stonden we er dan eindelijk, op/in de Eiffel toren. Het uitzicht was zó mooi. ‘’Ik kan hier wel uren blijven staan.’’ Zij ik tegen Luna. Ze knikte instemmend. Ik hing wat tegen de reling en keek vol bewondering naar het uitzicht. Ineens voelde ik twee sterken armen om mijn heen. ‘’Hi’’ Ik kon gelijk horen dat het Louis was. Hij legde zijn hoofd op mijn schouder, en zo bleven we een tijdje staan. Tot Harry kwam. ‘’Lou, we moeten nu gaan voor ehh, je weet wel.’’ ‘’Ooh voor dat.’’ Ik werd nieuwsgierig, en Luna volgens mij ook. ‘’Oké, jullie moeten hier blijven staan en dan bellen we jullie en zeggen we wat jullie moeten doen.’’ Oké, dit was raar maar het zal wel goed zijn. Na een tijdje ging mijn mobiel af, zoals te verwachten was het Louis. ‘’Als jullie aan de kant gaan staan waar wij net stonden, en dan naar beneden kijken zien jullie het, maar pas kijken als ik heb opgehangen! En het is voor jou en Luna bedoeld, van mij en Harry maar dat leek me wel logisch.’’ ‘’Oké is goed haha.’’ En toen hing hij op. Luna en ik liepen richting de kant waar we heen moesten. We keken over de reling heen en zagen het staan, in de sneeuw. ‘’Be Mine’’