006 White Love Moon

Ik keek hem met vragende ogen aan, het boeide me geen biet wat die dude allemaal dacht. Toen hij zich omdraaide zette ik alles in, ik rende achter hem aan en beukte hem gewoon aan de kant waarna ik richting het slag veld rende. ‘ ALS JE JE NU NIET OM DRAAIT, DAN IS DEZE JONGEN ER GEWEEST’ Sprak ik ten slotte. Mijn onderlip trilde waarna ik de jongen die volgens mij Zayn heette bij zijn hand pakte en het zwaard tegen zijn keel aan zette. ‘1 verkeerde beweging en je ligt op de grond’ sisde ze lachend in zijn oor waarna ze een lichte snee in zijn keel maakte. Ze maakte soepel met haar benen een beweging waarna de jongen op de grond viel. Ze keek hem aan en zette haar voet op hem en zuchtte ten slotte. ‘NOG EEN LAATSTE WENS VOORDAT JE VRIEND GAAT OF DRAAI JE JE FACKING NU OM’ Mijn stem sloeg over, mijn doel was winnen en naar huis gaan en als dit er voor nodig was dan was het maar zo. Ik was hier nu, in de arena en dat bleef zo tot ik won of mijn lijk en die van Liam er dood uit werden gehaald. Maar dat liet ik niet toe staan. Mijn ogen werden groot toen er richting mij een mes toe kwam vliegen. Alweer, zucht. Ik bukte en zag hoe het mes uiteindelijk tegen een tas aan knalde die er nog stond. Even viel mijn blik weer op mijn bloedende hand en zag ik hoe het bloed langzaam over het zwaard heen liep richting Zayn toe. Ik lachte gemeen waarna ik hem aan keek. Blijkbaar kon hij echter niet zo goed tegen bloed. ‘Zo zo’ sisde ik vervolgens waarna ik een kleine snee maakte met mijn zwaard in zijn buik. Het enigste wat hij deed was heen en weer kronkelen, weg te komen maar het lukte hem niet. Al snel liet ik met zakken zodat ik hem beter beet had en hij niet meer kon vluchten.
Een geme lacht ontsnapte uit mijn mond waarna ik het zwaard even met mijn andere hand over pakte en met mijn be bloede hand zijn naam op zijn voorhoofd schreef. ‘Zayn’ murmelde ik zachtjes waarna ik een streep met bloed over zijn neus heen maakte, heerlijk. ‘Ik geef alleen een goede show, ik zal je vriend maar niet meer om hulp vragen, jij niet en straks de rest ook niet want dan kom ik je achterna of…’ sprak ik lachend waarna ik met mijn vinger opnieuw over zijn neus heen ging en ik er bij begon te lachen. Voorzichtig trok ik mijn hand weer terug en pakte ik het zwaard beet. Mijn witte haren hingen sinds dien doordat de vlecht een beetje verwaaid was al in plukken langs mijn hoofd maar dat boeide me niet, ik was hier voor het vermaak van de spelmakers en een show zal ik ze geven, sponsoren heb ik genoeg, misschien zelfs te veel.
‘KIES MAAR’ schreeuwde ik lachend richting Liam waarna ik wat anders ging zitten nog steeds met de spartelende Zayn onder mij, hem had ik gekozen omdat hij 1 van de sterke schakels in het spel is, de jongen met blonde haren waarvoor Liam omdraaide was er op wat voor manier toch geweest. De dat in het training zag ik hem, hij is te zacht aardig. Dat werkt niet als mee doet aan De hongerspelen, je moet een kei zijn en door zetten tot het einde in zicht is.. Het boeide me niks, moorden, mensen stuk maken. Ik was mijn hele leven al stuk en dit was het moment waarop ik kon stralen, dit was het moment waar ik mijn familie trots op ging maken.