008

Ik zat tussen Ginny en Hermelien ingepropt op een bankje. Nog twee minuten en dan zou de wedstrijd beginnen. Ik had mijn vader nog niet gezien en hopelijk bleef dat zo.

Ik keek het veld rond. Veel verstand van Zwerkbal had ik niet, maar ik vond het wel leuk om ernaar te kijken.

'Spannend, hè?' hoorde ik Ginny opgewonden zeggen. Ik knikte. Ik knikte. 'Ik hoop maar dat-'

En toen zag ik mijn vader. Hij zat in de toren van Slytherin, naast een paar leraren. Zenuwachtig schoof ik heen en weer. 'Wat is er?' vroeg Hermelien. 'Ik, eh.. Ik hoop gewoon dat Gryffindor wint.' zei ik met een glimlachje, zonder mijn vader uit het oog te verliezen. Hij had mij gelukkig niet gezien.

'Oh, kijk! Daar zijn ze!' riep Ron. Ik zag het team van Gryffindor het veld oplopen. Iedereen, ook ik, begon te juichen. 'Hup, Gryffindor!' gilde ik.

Toen kwam het team van Slytherin het veld oplopen. Met Draco voorop. Hij keek zo arrogant dat ik hem het liefst een schop gegeven had.

De scheidsrechter blaaste op zijn fluitje. Ik zag de Gouden Snaai omhoog schieten. Draco en Harry vlogen beide een stukje omhoog maar gingen er nog niet achteraan.

'En de wedstrijd is begonnen!' riep Leo Jordaan, die het commentaar leverde.

'We gaan zo toch wel de Rally Cry zingen, hè?' vroeg Ginny. 'Rally Cry?' vroeg ik. Ze knikte. 'Ja, heeft niemand je erover verteld? Als het heel spannend wordt zingen we onze Rally Cry!'

Heel veel duidelijker werd het nog niet, maar toen Angelique Jansen de Slurk van Marcus Hork afgepakt had en bijna scoorde, begon opeens heel Gryffindor te zingen. 'Who are we fighting for? Gryffindor! Givin it all for the red and gold! And who are we flying for? Gryffindor! This is battle, this is war!'

En ik zong vrolijk mee. Het was jammer dat het team van Slytherin zoveel punten voorstond, maar ik was blij dat ik erbij was in plaats van dat ik in mijn eentje in de bibliotheek zat.

Draco kwam voorbij vliegen. 'Gryffindor!' riep ik zo hard dat hij het kon horen. Even keek hij me woedend aan maar toen richtte hij zich weer op het spel.

Ik glimlachtte. 'Dit is gaaf!' riep Ginny. Katja Bell scoorde en we begonnen de Rally Cry weer te zingen.

Plots waren Draco en Harry verdwenen, en even later zoefden ze voorbij. Beide achter de Snaai aan. Ze verdwenen onder de torens.

We sprongen op. 'Als dat maar goed gaat..' zuchtte Hermelien. Ron rolde met zijn ogen. 'Tuurlijk gaat het goed, denk je soms dat Harry Malfoy niet kan-'

Hij keek mij geschrokken aan, alsof hij nu pas besefte dat ik Draco's zusje was. Zijn gezicht kleurde nog roder dan zijn haar. 'Het is goed.' zei ik. 'Ik heb óók een hekel aan Draco, en ik wil óók dat Gryffindor wint!'

Hij knikte opgelucht en glimlachtte even naar me. Daarna keek hij weer gespannen naar de wedstrijd.

Plots zag ik Draco hard op de grond neerkomen. Ik hoorde Pansy krijsen dat er snel iemand moest komen omdat hij bijna doodging. Maar ik had mijn aandacht meer bij Harry, die in de lucht rare bewegingen maakte. 'Wat doet hij?' vroeg ik verbaasd. 'Een beuker.. EEN BEUKER!' gilde Hermelien hysterisch. En toen zag ik de beuker, die Hary probeerde te rammen. 'Wat gebeurt er?' riep Ron.

De beuker was gestopt. Harry vloog naar beneden en liet trots de Snaai zien. We begonnen weer te zingen en te juichen. Maar toen kwamde Beuker weer naar benden. 'Pas op, Harry!' gilde ik. Hij sprong nog net op tijd opzij, maar de Beuker bleef doorgaan.

Harry werd geraakt en bewoog niet meer. De Beuker was gestopt. Een paar leraren, waaronder Perkamentus gingen naar hem toe en draagden hem het kasteel in. Iedereen stond op. Ik liep met een grote groep mee naar het kasteel. Plots voelde ik een koude hand op mijn schouder. Ik draaide me om en keek recht in het gezicht van mijn vader.