Hoofdstuk 8

‘Maar eerst naar beneden!’ roept Michelle terug. ‘Anders komen ze zo naar boven om te kijken waar we blijven.’ ‘Ah, ik snap het. Op naar beneden dan’ zeg ik terwijl ik glimlach.
We stormen naar beneden en gooien de deur open. ‘Daar zijn we weer!!’ schreeuwt Michelle en we barsten in lachen uit. We kijken op en zien dat de anderen ons heel raar aankijken. Daarom moeten we nog harder lachen. ‘Gekken’ mompelt Lucas. ‘Dat hoorde ik!’ roep ik verontwaardigt. ‘Dat was ook de bedoeling’ glimlacht hij. ‘Ooh.. ehh’ stamel ik als antwoordt. En nu moeten de andere lachen en krijg ik voor de derde keer vandaag eenn knalrode kop. ‘Haha, jouw gezicht! Geweldig’ hikt Max nog na van het lachen. ‘En bedankt maar weer’ zeg ik en ik geef hem en stomp. ‘Wat waren jullie allemaalaan het doen boven?’ vraagt Max dan nieuwsgierig ‘we hoorden jullie hier lachen.’ ‘Jaaa… dat willen jullie wel weten hé?’ lach ik terwijl Michelle knalrood wordt. ‘Ja inderdaad, dat willen we heel graag weten.’ Zegt Lucas terwijl hij naar Michelle knipoogt. ‘We zeggen het niet. Lekker puh! Na na na na na!!’ pest ik.