• Eyes 001

‘Zus! Vertel het eens waarom bel je?’ schalt de stem van mijn jongere zusje Caitlin door mijn telefoon. ‘Ben je thuis, ik moet echt even iets met je bespreken.’ Antwoord ik terwijl ik nog steeds naar het uitgeprinte mailtje in mijn handen staar.‘Of course! Waar gaat het over? ’ – ‘Vertel ik je zo! Ik moet me nog even omkleden en een hapje eten en dan kom ik er aan!’ – ‘Nu maak je me nieuwsgierig! Kan je het echt niet nu vertellen?’ – ‘Nope! Tot zo!’ voordat ze nog kan antwoorden hang ik op.
First, aankleden, heel uitgebreid is mijn kledingcollectie niet, dus ik ga uiteindelijk toch weer gewoon voor die spijkerbroek die zo ontzettend lekker zit met een hemdje en mijn favoriete gele jasje. Ik loop naar de keuken in mijn leuke appartement en smeer snel even een boterham in de keuken. Het is niet echt een goed avondmaal na een dag lang hard werken maar ik heb op dit moment echt geen zin om te koken en rustig aan de tafel te gaan zitten dineren, dus gris ik mijn sleutels en portemonnee van de tafel, prop ze in mijn tas en spring dan op mijn scooter,met de uitgeprinte mail nog in mijn hand richting het huis van mijn ouders, waar Caitlin, bij gebrek aan geld nog steeds woont. Ik hoop dat ze ooit geld genoeg heeft voor een eigen appartementje zonder dat ze altijd rekening met mijn ouders hoeft te houden, gelukkig zijn ze nu net een week samen op vakantie, kan Cait ook even lekker tot rust komen. Ik vis mijn sleutelbos uit mijn tas en open de deur. ‘Ik ben er!’ roep ik vrolijk, en Caitlin's hoofd verschijnt om het hoekje. ‘Mooizo, ga je me nu eindelijk eens vertellen wat er is, want ik zit hier al 3 kwartier te stuiteren.’ Lachend ga ik naast haar op de bank zitten. ‘Moet jij je niet rustig houden met die kleine in je buik?’ Eigenwijs schudt ze haar hoofd maar ik zie haar even vertederd naar haar nu toch al redelijk opgezwollen buik kijken. ‘Vertel het nouuu!’ jammert ze ongeduldig. ‘Ja, ja rustig maar. Zo belangrijk is het ook weer niet. Maar ik kreeg vanochtend een mail onze oom Harold, je weet wel die geëmigreerde.’ Ze knikt alsof ze het begrijpt 'Ga door' - ‘Hij stuurde dat hij van papa gehoord had dat ik sportfysio was, en dat ze een vacature hebben bij FC Barcelona, die voetbalclub,en dat hij denkt dat ik er heel geschikt voor zou kunnen zijn, nouja lees zelf de brief maar het is een beetje moeilijk om allemaal te vertellen’ en ik duw haar de brief in de handen. IJverig begint te meteen te lezen. ‘Omg, Elena, this is amazing! Moet je doen meid, het is je droom om het te maken in de wereld als sportfysiotheradinges.’ Jubelt ze als ze uitgelezen is. ‘Ja, maar het woord voetballers kwam niet in die droom voor’ het woord voetballers spreek ik met zoveel afschuw uit dat Caitlin naast met in lachen uitbarst. ‘Ik haat voetballers, ze denken maar dat ze alles zijn, maar wat doen ze nou eigenlijk een beetje tegen een balletje aantrappen en als ze een keer niet in de basis staan dan zitten ze me toch met een chagrijnig gezicht op de bank. ’ – ‘Ja, ja ik weet hoe je over voetballers denkt, maar ik vind toch dat je het moet doen.’ Kapt ze mijn klaagbui af. ‘Ik doe het niet, punt uit, ik heb helemaal geen zin om met die verwaande typjes te werken, en trouwens ik vind mijn werk hier onwijs leuk, ik heb een goed salaris en ik heb het naar mijn zin, wat heb ik dan daar in Barcelona te zoeken?’ Caitlin haalt haar schouders op, ‘dan moet je het zelf maar weten, ik zou het gewoon proberen, je kan toch altijd nog besluiten dat het niks voor je is, dan ga je gewoon weer ergens anders aan de slag. Ze willen je vast overal wel hebben want je bent hartstikke goed, en anders vraag je toch gewoon om een proefperiode? Gaan ze vast wel mee akkoord, als ze wat in je zien.’ – ‘Ik weet nu al dat ik dan binnen twee maanden weer thuis hier in Londen op de bank zit.’ – ‘Dan ga je toch gewoon alleen even een knappe voetballer voor mij halen.’ giechelt ze. ‘You’re hopeless’ antwoord ik hoofdschuddend. Er komt straks een hele leuke film op tv dus neem ik afscheid van haar, en rijd op mijn scooter terug naar huis.

Hier is ie dan! Het eerste hoofdstuk, eerste stukjes zijn niet de beste! De 10 is gehaald, dus later vandaag de next one! Sorry voor het korte stukje, de volgende is langer, I promise! thanks a lot everybody, I love you