Hoofdstuk 3

"It's because this happened earlier. Someone else were talking Dutch to me." Nera kijkt verdrietig.
"Nera, mond dicht!" De hoofd-elf kijkt nog bozer.
"Ik snap het al." Ik kijk de hoofd-elf voorzichtig aan.
"Iemand is hier." zegt hij alleen maar.
"Wie?" roep ik uit.
"Weet ik veel! De persoon zit bij de zuil, volgens mij..."
Ik sjees naar de zuil en kijk achter de bosjes. Er zit inderdaad iemand.
Wie is dat?
Nera komt naast me vliegen.
"I know who that is, it is..."
In een fractie van een seconde wordt Nera weggetrokken. Nera! Nera!!!
Maar het is al te laat. Nera is niet meer te zien. "Sorry Nera..." Ik huil.

Op dat moment staat de persoon bij de zuil op. "Anikaaah..." Hoor ik de persoon fluisteren. Maar dat is Denise! Voorzichtig stap ik naar voren. "Denise! o wat ben ik blij dat je hier bent!"
Denise springt op en omhelst me.
"Hoe heb je mij zo snel gevonden?" Vraag ik aan haar.
"Het briefje. Weet je, 's nachts kom ik altijd midden in de nacht uit je raam naar het bos kijken. Ik herrinner me dan weer hoe ons eerste avontuur van de club was. Dat is zo fijn." Denise kijkt op. Haar vleugels komen terug. "Hoera..." fluistert ze. "Maar, vannacht was jij er niet. En ik zag dat briefje liggen. Dus ik ging het ontcijferen. Maar, één woord snap ik niet..." Ze geeft me het briefje aan en wijst naar het woord. "Elfje." zeg ik.
"Ah."

Ik ga naast haar zitten. "Dat elfje, Nera, is net precies ontvoerd..." Ik barst in huilen uit.
"Nera... O, waar is ze... Nera!"
Ik kijk Denise aan. Ze wordt in één keer in de bosjes gerukt. "Denise!" Ik vlieg snel naar boven de bosjes.
"Het is te laat hé? Pak me dan. Ik doe alles voor mijn vrienden~!"