Hoofdstuk 4. Narama

Net toen mijn moeder haar mond open deed om te vertellen, hoorde we getik op het raam. 'Myra!'zei ik 'is het goed als Myra ook hoort wat jullie te vertellen hebben?' 'ehm, nou...' antwoorde mijn vader, maar ik luisterde al niet meer, ik was naar de deur gerend. zag een flits en even daarna gerommel. toen ik de deur open deed begon het keihard te regenen. 'net optijd,straks was ik nog door en door nat geregend' zei ze met een grijns 'maar goed, fijne 12 en een halfste verjaardag!'vervolgde ze, en ze gaf me een knuffel.'jij ook, Twin-Soul-Sister van me' antwoorde ik. ik voelde dat er iets in Myra's jaszak zat, het leek op een brief. 'wat zit er in je jaszak?' vroeg ik nieuwschierig. 'eh, wat? nou...' ze haalde een brief uit haar jaszak, eentje die verdacht veel leek op die ik had gekregen van die uil. 'heb ik die in mijn jas gestopt? ach, het was toch maar een flauwe grap, lees maar' zei ze. ik las de brief 'ik heb ook zo'n brief gehad, en mijn ouders deden er heel serieus, maar miserieus over' zei ik. 'laten we dan maar naar je ouders gaan'

'we zijn zo trots op jullie!' zei mijn moeder terwijl ze ons knuffelde nadat ze onze brieven had gelezen. 'wat is er dan? is het dan geen grap ofzo?' vroeg Myra. 'nou, je moeder en ik, wij zijn snullen. dan zijn kinderen van tovernaars ouders, die geen tot weinig magie bezitten' zei mijn vader. Myra en ik keken elkaar aan. waren mijn ouders gek geworden? 'ehm...pap.... waar heb je het over? ben je ziek?' 'ijl je mischien?' vulde Myra me aan. 'moet ik het bewijzen?' zegt mijn moeder 'ga je ons een staart geven ofzo?'zeg ik lachend maar toch een meetje bang 'daar hebben ik nietr genoeg magie voor' zeg ze serieus
dan maakt ze een geheim luikje in haar bed open en haalt er een stok uit. dan zegt ze 'Wingardium Leviosa' en ze maakt een beweging met die stok. oppeens gaat haar jurk zweven. en dan mijn vaders sok, en mijn slipper die ik perongeluk hier had laten slingeren. 'oke mam, ik geloof je!' zeg ik. als ik naar Myra kijk zie ik dat ze wit weggetrokken is