170. Points for the rope routine.

Ik probeerde zo zelfverzekerd mogelijk op te komen, wat naar mijn gevoel wel goed lukt. Recht voor mij zag ik een hele delegatie supporters rechtspringen met Duitse vlaggen en spandoeken. Ik wist echt niet dat ik zoveel supporters mee had! Ze maakten een immens kabaal. Hopelijk zouden ze wel stil zijn als ik bezig was met mijn routine. Ik zag Friedolien en Bill in recht voor mijn neus staan springen en joelen. Hier en daar ving ik iets op zoals : “ Maak ze allemaal in! Je bent de beste!” Ik moest enkele mensen denk ik duidelijk maken dat ik niet ging gaan vechten, het leek wel of ik een bokskamp moest gaan halen. Nog even nam ik diep adem en ging in mijn begin positie gaan staan met een grote glimlach op mijn gezicht.

Mijn begin was goed van mijn routine en dat maakte dat ik vol overgave voor de rest van mijn routine ging. Geen enkele evenwichtsfout, geen enkele keer mijn touw laten vallen of mijn touw verkeerd vastgegrepen. Mijn muziek eindigde en ik zat in mijn eindpositie. Euforisch dat alles goed verlopen was groette ik af en liep naar Katreeya toe en samen liepen we naar de ‘Kiss and Cry corner’. Ik besefte het eigenlijk allemaal nog niet goed. Ik wist niet hoeveel punten ik zou gaan krijgen. Ondertussen sprongen al mijn fans recht en stonden te zwaaien met hun vlaggen. Friedolien ging over de leuning voor haar stoeltje en gilde me toe dat ik het super had gedaan. Ik zwaaide naar haar en naar Bill die zijn duim in de lucht stak. Ondertussen zat ik al in de ‘Kiss and Cry corner’. Op de grote schermen in de zaal zag je in slow motion enkele beelden van mijn routine overkomen. Na die beelden duwde ze terug een camera op mijn neus en was ik live op tv. Ik zwaaide even, net als Katreeya en wachtte ongeduldig op mijn punten. Strafpunten zou ik al niet gaan krijgen, want alles liep perfect. Sneller dan verwacht verschenen mijn punten in beeld. 18.850! Dit was schitterend! Momenteel stond ik op de eerste plaats. Het leek net even of mijn bloed uit mijn lichaam vloeide. Ik kon het niet geloven. Ik had momenteel de hoogste score. Ik, Maaike … een naar mijn gevoel niet zo bekend meisje uit deze sport, die tegen de grootste van de wereld het moest opnemen. En ik had hier zomaar even voor mijn eerste routine de hoogste score tot nu toe. Met een bonkend hart liep ik af om mijn anders turnpak aan te gaan doen, namelijk die voor hoepel.