OO5 | Justin D. Bieber

'Doei Jus, het was heel gezellig met je' zei Liam en hij drukte zijn lippen op die van mij.
'Waar woon je? We kunnen wel afspreken?' vroeg ik, hij schudde zijn hoofd.
'Ik woon in Edinburgh, dat is 10 uur rijden.' zei hij
'Het is beter als ik je niet meer zie' voegde hij eraan toe.
'Wat?' vroeg ik boos, voor ik het wist had ik hem met mijn vlakke hand een mep op zijn wang gegeven.
'Was ik alleen maar goed om een paar dagen mee te zoenen?' vroeg ik woedend.
'Justin het was leuk, maar ik heb thuis een vriendje.'
Dat was de druppel, ik sloeg met mijn vuist tegen zijn neus. Ik hoorde gekraak en dat deed me goed, hij pakte een zakdoek en drukte die tegen zijn neus. Hij liep naar het station zonder nog iets te zeggen, lafaard.
'Justin, waarom huil je?' vroeg Brookelyn bezorgt, zonder dat ik het door had waren de tranen over mijn wangen gegleden.
'Hij heeft me gebruikt, hij wil me nooit meer zien' zei ik snikkend, brookelyn keek geschokt en trok me in haar armen.
'Het spijt me Justin, dit doet hij vaker. ik had met hem gepraat en hij zei dat het uit was met zijn vriendje en dat hij van je hield' Zei Louis kwaad.
'Jij kunt er ook niks aan doen Louis, het is niet jou schuld' Zei ik terwijl ik hem een knuffel gaf.
'AAAH!' gilde Brookelyn opeens, 'Justin je hand bloed!' zei ze geschrokken.
'Ja... Ik hem Liam's neus gebroken' bekende ik een beetje schuldig.
'Kom, justin ik breng je naar huis' zei Brookelyn en ze sloeg een arm om mijn middel.
'Anders komen jullie logeren? Mijn vader is toch niet thuis' zei ik, voor Brookelyn was het een teken dat ik veilig naar huis kon. Louis dacht waarschijnlijk dat ik niet alleen thuis wilde zijn. We fietsten naar mij huis en toen we de oprit op fietsten zakte Louis' mond open.
'Dit is jouw huis?' vroeg hij ongelovig