23.

POV Tom (3 uur eerder)

‘Jaja, ik bel je straks wel weer om het te bevestigen.’ zeg ik geïrriteerd tegen David. Nu Bill zijn stembanden geen probleem meer vormen, kunnen de opnames weer beginnen. Iedereen verlangt er wel weer naar om in de studio te zitten. Het is vermoeiend, maar zeker en vast de moeite waard. Vooral de periode daarna, het toeren, is geweldig. Alleen hebben de producers veel tijd verloren doordat Bill gewoonweg niet kon zingen. Ik grijns, Bill en Aria zijn echt schattig samen! Goed, ik ben niet het type dat zo achter een meisje gaat aanlopen omdat ik verliefd ben, maar Bill wel.
‘Scotty, af!’ roep ik lachend als de hond op mij komt springen. Een blik op de klok zegt meteen genoeg; tijd voor een wandeling. Ik pak mijn zonnebril en kijk kort in de spiegel, goed genoeg. ‘Kom hier.’ zeg ik speels tegen de hond terwijl ik zijn leiband uitnodigend vasthoud. ‘Goed zo.’ Ik maak hem vast en pak nog snel mijn autosleutels voor ik de deur uitga.
Ik grinnik als ik 2 meisjes zie kijken, hun gezichten zijn een open boek: is dat echt dé Tom Kaulitz?! Meestal wordt ik niet zo vaak gestoord tijdens mijn wandelingen met de hond, dat komt vooral doordat de meeste mensen die hier wonen mij al kennen. Het is prettig om voor even een onbekende te zijn, op voor even gewoon een buurjongen te zijn. ‘Scotty, kom!’ Ik kijk op als de 2 meisjes naar Scotty zitten te roepen. Geërgerd draai ik mij om, waarom kunnen ze mijn hond niet met rust laten? ‘Scot, kom.’ Ik trek hem weg van de meisjes maar die koppige hond wilt maar niet opgeven. Als ik opkijk zie ik ook waarom, ze hebben snoepjes vast. ‘Scotty, af!’ roep ik kwaad als hij blijft trekken. Dat dier is echt verdomd sterk!
Net als ik de leiband strak wil aantrekken wordt er geclaxonneerd in één van de auto’s. Zonder het te beseffen heeft Scotty mij tot op de grote baan getrokken, ervan overtuigd om zijn snoepjes mij die 2 meisjes te gaan halen. Ik kijk geschrokken op als ik een paniekerig meisjesstem mijn naam hoor uitroepen. ‘TOOOOOOM!’ Voor ik goed en wel kan reageren voel ik een harde klap en wordt alles zwart. Het laatste wat ik voel is een harde klap tegen mijn achterhoofd, gevolgd door een slap gevoel in mijn benen waardoor ik door mijn knieën zak en op grond kom te liggen.