# 005 - Antonella Martinez / Zayn Malik

Antonella Martinez

Nadat Zayn en ik een simpel broodje hadden gegeten, liepen we zijn huis uit. Op weg naar Harry's appartement. Dat had Zayn me toch verteld. Waarschijnlijk zouden alle jongens daar zijn. Ik moest toegeven dat ik best zenuwachtig was. En dat was best logisch, toch? Elke directioner zou zo graag de jongens ontmoeten en ik kreeg die kans. Ik kreeg de kans om hun te ontmoeten bij Harry thuis en niet op een signeersessie of concert. Dat zou elke directioner wel willen. Bij Harry thuis komen. "We zijn er bijna. " meldde Zayn en toen hij dat zei, begon ik meer zenuwen te krijgen dan ik al had. Wat als ze me niet leuk vonden? Maar ik was Zayn's beste vriendin. Hij ging veel om met me. Waarom zouden ze dat niet aanvaarden? Ik moest me er niet zo druk om maken. Ik knikte kort en liep dan samen met hem het appartement binnen. Zayn drukte op Harry zijn naam en wachtte af. Zodra Harry de deur had geopend om naar boven te komen, liepen we naar de lift. Eigenlijk hadden we vrij weinig gezegd tegen elkaar. Ook nu we in de lift stonden. Misschien wist hij gewoon niet wat te zeggen? Dat was ik wel gewoon van Zayn. Maar ik had toch liever gehad dat hij nu even moeite deed om me gerust te stellen, want zag hij dan niet dat ik enorm veel zenuwen had? Hij liep voor me de lift uit en de deur van Harry's appartement stond al open. Zonder eerst te kloppen liep Zayn naar binnen. Ik liep maar achter hem aan, al vond ik het best raar om niet eerst te kloppen. Ok Harry wist wel dat we kwamen, maar dat wou niet zeggen dat we niet hoefden te kloppen voor we binnen kwamen. "Zayn! " hoorde ik de vrolijke jongensstemmen toen Zayn de woonkamer binnen kwam lopen met mij op zijn hielen. Ik glimlachte vaagjes naar de vier jongens en ze glimlachten breed naar me terug. Ze bleven me aankijken. Louis en Liam staken een duim naar me op, terwijl Niall er twee op stak en Harry naar me zwaaide als begroeting. "Hey. " begroette ik hen ook terug maar met woorden. "Antonella, toch? " hoorde ik Harry vragen met zijn hese stem. Ik knikte kort en glimlachte dan weer even. "Maar je mag me Anto noemen. " zei ik omdat ik nu eenmaal liever had dat mensen mijn bijnaam gebruikten. "We hebben al een paar dingen over je gehoord. " zei Louis. Ik knikte kort en keek even naar Zayn. Hij had het dus al over me gehad? Best wel lief. Het was een teken dat hij soms nog aan me dacht als hij op tour was met de jongens.

Nadat de jongens ook Zayn hadden begroet met een omhelzing, hadden Zayn en ik plaats genomen op de bank. Hoe langer ik hier was, hoe meer ik me op mijn gemak begon te voelen. Ik had werkelijk het gevoel dat ik hier welkom was. We waren uiteindelijk aan het praten over de band. Een hele tijd lang. Het gesprek leek niet te kunnen stil vallen. "Ik ga even naar het toilet. " zei ik dan en stond op.


Zayn Malik

Onmiddellijk stond ik op toen ik Anto dat hoorde zeggen. "Ik toon het je wel. " zei ik met een glimlach. Ze schonk me haar prachtige glimlach. Een glimlach die ik echt geweldig vond. Die glimlach maakte haar gewoon onweerstaanbaar! Doordat ik zo in gedachten was verzonken door de geweldige glimlach die ze me had gegeven, bleef ik staan waar ik stond. Voor me uit te staren. "Zayn? " hoorde ik de zachte, fluwelen stem van Anto. Ik schudde even mijn hoofd en glimlachte vaagjes. Ik liep met haar mee tot aan het toilet. Ze bedankte me en liep dan naar binnen. Ik draaide me om en liep terug naar de jongens. "Jaja Zayn! Een knap meisje! Je mag je vereerd voelen met zo'n beste vriendin. " hoorde ik Harry zeggen met een grijns. Ik glimlachte breed en plofte dan opnieuw neer op de bank. Ik mocht inderdaad van geluk spreken dat Antonella mijn beste vriendin was. Niet alleen door haar uiterlijk, maar ook door haar persoonlijkheid. Ze was echt een top meisje!