Hoofdstuk 7

Twee uur later hadden we eindelijk besloten wat we gingen doen, en het was zeker dat dit idee niet alleen 2 maar alle districten zou overtreffen. Eigenlijk was het compleet tegen de regels, maar aangezien ik al bijna zeker wist dat ik de games niet zou winnen, kon het me niet zoveel schelen.
Crystal pakte haar hypermoderne mobieltje uit haar tas en belde naar Rafi’s stylist (die blijkbaar Mirabilius heette én Crystal’s broer was) om hem het plan uit te leggen. Ik hoorde hem door de telefoon door enthousiast rondspringen en kleine kreetjes van plezier uiten en ik maakte me nu serieus zorgen om Rafi’s veiligheid.
Crystal stopte haar gsm terug in haar zak en keek mij verontschuldigend aan: ‘Mijn broer is gek, ik weet het, maar ik beloof je dat hij niemand kwaad doet…behalve dan die keer dat hij per ongeluk Atalia’s haar in de fik stak tijdens de stylistenopleiding.’
Ze moest waarschijnlijk mijn bezorgde gezicht gezien hebben, want ze voegde er snel aan toe: ‘Maar dat was maar één keer en alleen omdat ze hem een geblondeerde klootzak had genoemd!’
Ik wist niet of ik me hierdoor nu beter moest voelen, maar ik had niet veel tijd om er verder op in te gaan aangezien er net op de deur geklopt werd.
Een paar tellen later verscheen het spitse gezicht van een jongentje van ongeveer een jaar of 12 om de deur. Hij was klein en heel erg mager voor zijn leeftijd en zijn kleren waren totaal niet wat je zou verwachten van iemand uit het capitool. “Waarvoor had je me nodig Crystal?’ vroeg hij nogal verlegen. “Acer, dit is Lizzy, Lizzy, dit is Acer,” stelde ze ons aan elkaar voor.
“Acer is een vriend van me en toevallig heel kundig met alle soorten software en computers én daarbovenop is hij ook nog de zoon van de hoofdtechnicus van de openingsceremonie,” gaf ze me nog wat extra informatie, vervolgens draaide ze zich naar Acer toe en gaf ze hem nauwkeurig instructies voor vanavond.
Daarna haalde ze een vreemd uitziend apparaatje uit haar broekzak en gaf ze dat mee aan Acer die toen door de deur weer verdween.
“Oké, eens even kijken! Alles voor vanavond is klaar, behalve…de tributen!” sprong ze nu recht uit haar stoel. Ze trok mij uit de mijne er duwde me voor haar uit door de deur terwijl ze maar in zichzelf bleef praten over hoe ze mijn haar ging doen. Voor ik het wist stond ik de grootste badkamer/kleedruimte die ik ooit had gezien en stond ik in mijn ondergoed.
Crystal die tot nu altijd heel kalm had geleken, begon nu supernerveus in het rond te rennen en vanalle potje uit de verschillende kasten te pakken. Even later kwam ze naar me toe met iets dat eruit zag als een mega spuitbus/vernietigingswapen tegen insecten.
“Ogen toe!” comandeerde ze, en voor ik de kans had te protesteren opende ze vuur. Ik voelde hoe iets fris overal op mijn huid terechtkwam, terwijl Crystal in rondjes om me heen liep en geen seconde stopte met spuiten.
Toen ik eindelijk toestemming kreeg mijn ogen weer te openen en ik me naar de spiegel draaide begreep ik wat het insectending was geweest. Mijn hele lichaam leek bedekt te zijn met het fijste sterrenstof, maar het leek op een vreemde manier niet onnatuurlijk. Het was alsof het gewoon bij mijn huidskleur hoorde.
Ondertussen was Crystal naar de immense kleerkast (waar trouwens maar één kledingstuk inhing) getrippeld. Ze haalde er de meest fantastische jurk uit die ik ooit had gezien en ik bleef me maar verbazen over de ongelooflijke details terwijl ze me erin hielp.
Ik bekeek mezelf nog eens in de spiegel, het kleedje kwam tot boven mijn knieën, zodat het mijn perfect gebruinde benen liet zien die nu ook onder het gouden stof zaten. Het “rokje” van het kleed was gemaakt van veren in paarse groene en goeden tinten terwijl het lijfje bezet was met kleine edelsteentjes in dezelfde kleuren. De edelsteentjes stonden in een ingewikkeld patroon en liepen perfect over in veertjes.
“Wauw Crystal… Dit is echt prachtig,” zei ik, amper in staat iets uit te brengen.
“Bedankt,” knipoogde ze, vervolgens gaf ze me een badjas om aan te doen. Waarschijnlijk omdat het één: nogal frisjes was, en twee: om nog niets te verklappen aan de andere tributen. Crystal besloot om mijn haar maar gewoon los te laten en me niet teveel make-up op te doen. Ik stak snel nog mijn armen in de mouwen van de badjas en knoopte die dicht, terwijl Crystal als laatste mijn voeten in de al even prachtige stilettos stak.
Daarna liepen we snel naar de lift die ons naar de stal met de wagens zou brengen.