Proloog

Verdwaasd schrok hij op en staarde hij naar het scherm voor zich. Niks, helemaal niks stond er. Zo ging het al een paar dagen. Telkens ondernam hij een poging, maar keer op keer viel hij uiteindelijk in slaap naast zijn laptop. Misschien kon hij het niet meer en had hij zijn beste tijd gehad. Soms moeten mensen hun dromen nu eenmaal opgeven. Hij zuchtte en stond op. Het digitale klokje gaf aan dat het half vier in de ochtend was. Over enkele uurtjes zou de stad Gloucester langzaam weer tot leven komen. Zijn benen brachten hem tot bij de boekenkast, waar hij met zijn vinger over de rug van enkele boeken gleed. Het waren niet zomaar boeken. “Mijn boeken”, fluisterde hij, terwijl hij ze een voor een met zachtheid streelde. Eén boek zou er nog wel bij kunnen, het moest. Alleen had hij geen idee hoe hij een verhaal zou kunnen forceren, aangezien zijn inspiratie weggevlogen was met de tijd en met zijn verleden.