De auditie

Mijn jurk kriebelt langs mijn benen, ik zit hier pas 5 minuutjes, maar het voelt als eeuwen. Ik weet dat ik mijn choreografie vlekkeloos ken, maar er gaat altijd wel iets fout, en als ik dit fout doe, dan ben ik mijn kansen echt kwijt. Ik kijk naar mijn voeten en merk dat ik mijn spitzen nog uit heb, ik doe ze snel aan en strik de linten om mijn enkels. Ik begin bijna een zenuwinzinking te krijgen als er op de deur wordt geklopt, ‘Jij bent hierna schat’, mijn moeder komt de kamer ingelopen, ze is helemaal netjes gekleed en opgemaakt. ‘Kom hier schat’, ze geeft me een knuffel en ik knuffel haar terug, ‘denk je dat ik het goed ga doen?’, vraag ik, ‘vast wel’, mijn moeder kijkt me lief aan, ‘maar nu moeten we gaan’, ik heb deze keer een Spaanse choreografie, dus ik pak mijn tamboerijn en samen lopen we de benauwde kleedkamer uit.
Zodra we bij de zaal aankomen is het meisje voor mij net klaar, ik schat dat ze zo’n 15 jaar oud is, als ze langsloopt kijkt ze me uitdagend aan. Mijn zenuwen beginnen op te lopen en ik loop de zaal in, voor me zit een jury van een paar vrouwen en een man. Een van de vrouwen begint te praten, ‘Naam?’, ‘Esmeralda’, zeg ik, ‘Leeftijd?’, ’Ik ben 14 jaar’, ik wankel heen en weer op mijn spitzen, ‘Goed, wat mij betreft kan je beginnen’, de vrouw glimlacht naar me, ik ga in mijn begin positie staan en de muziek begint. Als een soort robot begin ik automatisch te dansen . , ik heb het gevoel dat ik boven mijn spitzen zweef. Ik heb wel door dat ik hier en daar wat stijfjes ben, maar gelukkig gaat er niets fout. Terwijl ik dans zie ik de jury af en toe wat aantekeningen in een schriftje maken, ik ben benieuwd wat ze opschrijven.
Als ik klaar ben sta ik op en ga afwachtend voor de jury staan, ze zijn even stil tot de vrouw weer begint te praten, ‘Je krijgt aan het eind van de vakantie het nieuws te horen’, ik buig nog een keer en loop de zaal uit. Mijn moeder omhelst me, ‘Het ging hartstikke goed!’, Ik glimlach en loop snel verder naar de kleedkamer, ‘sorry, die spitzen moeten gewoon even uit’, roep ik door de gang. Als ik de kleedkamer inkom plof ik neer op de stoel, ik ontstrik mijn linten en doe mijn spitzen uit, wat een heerlijk gevoel! Ik hang achterover in de stoel, de auditie ging goed! Misschien een paar puntjes waar ik nog een beetje aan moet denken, maar als ik wordt aangenomen, dan leer ik die puntjes te verbeteren. Ik doe mijn jurk uit en trek een wijd T- shirt en een rokje aan, ik trek mijn slippers aan, pak mijn tas en loop de kleedkamer uit. Waar mijn moeder op me staat te wachten, ‘kom je mee?’, ik pak haar hand en we lopen door de gang naar de voordeur, dit wordt een echte ballet vakantie!