Epilogue

Vita Pov:

1 April 2020

Lief dagboek,

Het is lang geleden dat ik geschreven heb. Maar ik wilde dit kwijt.
Ons lieve meid Ilma is al acht jaar dood.
Na veel zoektochten is ze toen gevonden bij een steiger. Helaas was het al te laat. Sommige mensen hebben zich zelf verweten dat zij er niet meer is. Veel mensen hebben verdriet om haar gehad. Ze heeft nooit beseft dat er echt veel mensen van haar houden.
We kunnen de tijd niet meer terug draaien. Haar famielie is verder gegaan met leven maar dat koste moeite maar gelukkig hebben ze haar dood verwerkt.
Katie heeft een lieve vriend waar ze nu mee samen woont. Sinds gister weten wij dat ze zwanger is.
Jo is nu ook gelukkig. Hij heeft na haar dood gezegd dat hij Ilma leuk vind. Maar het was te laat, hij heeft het nu achter zich gelaten. Hij is samen met mij getrouwd en samen hebben wij een zoon Jonas.

Wij missen haar nog enorm. Maar we zijn verder gegaan en dat wou zij.
We houden voor altijd van haar en vergeten doen wij nooit.

xx Vita.