Amour pour toujours - 002

"Hey Liv, alles goed?" vraagt Kevin. Kevin is een super leuke jongen en mijn vriendje!! "Ja met jou?" zeg ik zo normaal mogelijk want we willen het nog even geheim houden dat is veel leuker en dan gaat niemand erover zeuren maar het stomme is dat er nu wel andere meiden met hem zitten te flirten maar ach als ze hem vragen zegt hij toch nee . "Hoelaat ben je uit?" vraagt Kevin als we in de kantine zitten. " 6e, jij?" " Ik ook! Kan je na school?" vraagt Kevin nu weer. "Ja ik denk het wel" zeg ik, als de bel gaat schrik ik, we zeggen elkaar gedag en ik loop naar mijn vriendinnen en samen lopen we naar het lokaal. "Wat heb jij toch met Kevin?" vraagt Eva. "Niks, we praten gewoon wat." zeg ik en probeer niks te laten merken. "Vroeger op de basisschool hadden jullie bijna elke dag ruzie en nu zijn jullie heel close" "Dat komt omdat we in dezelfde situatie zitten! onze ouders zijn allebij gescheiden en onze moeders zijn ook vrienden, daar praten we meestal over oké?" zeg ik geërgerd. Eva looptnaar haar klaslokaal en Fleur en ik lopen naar die ernaast, dan begint de les.

(kleine tijdsprong)


We lopen het klaslokaal uit naar buiten het is pauze, eindelijk rust. "Eva, vertel nou een wat je wou zeggen" zeg ik mu tegen Eva als we op het muurtje zitten. "Oke, hou je vast!" zegt Eva en Fleur en ik kijken allebij naar Eva. "Ik heb 3 ............." er word hard ineens keihard muziek opgezet en het laatste konden we niet horen maar gelijk als de muziek weer uit is gaat de bel en moet Eva naar een andere Les dan ons dus weet ik het nogsteeds niet...

(alweer een tijdsprong tot na het 6e uur)

"Doei meiden, ik moet nog wat kopen voor vanavond! doegg" roep ik "Is goed!" roepen ze terug en Fleur fietst naar rechts en Eva rechtdoor, als ze uit het zicht zijn fiets ik snel naar het hek waar ik met Kevin had afgesproken. "hoi" zeg ik en zet mijn fiets op slot. "hai" zegt kevin en pakt mijn hand.
Samen lopen we naar ons plekje. Het zit achter het muurtje en daar hebben we een bankje neergezet en een tafeltje. Als ik wil gaan zitten trekt Kevin me mee. "Wat is er Kevin?" zegt ik na een halve minuut. "Ik heb een verassing voor je!" zegt hij geheimzinnig. Als hij stop houd hij zijn handen voor mijn ogen en lopen we nog heel even dan haalt hij zijn handen weg. "Suprise!!" Roept hij en ik zie iets dat ik nog nooit eerder heb gezien....