Chapter six.

Rose Lyn Anderson , pov.


Toen het vliegtuig landde was ik springlevend. Ik had er nu best wel zin in om naar Stratford te verhuizen. Met Chaz samen zal ik Emma en Sheldon wat minder missen. Al mis ik ze toch wel heel erg. Toen ik er aan dacht gleed er een traan over m'n wang. Ik proberde m''n hoofd weg te draaien maar ik was net te laat. Chaz had het al gezien. "Wat is er aan de hand?" vroeg hij bezorgd. "Niks, er is niks aan de hand echt niet. Ik ben gewoon moe van het vliegen en ik mis mijn vrienden uit Nederland zo erg." "Ja, dat snap ik. Als je thuis bent zal ik eerst maar even gaan slapen als ik jou was, even lekker uitrusten dat zal je vast goed doen" zei Chaz met een lieve glimlach. "Thanks chazzie, dat ga ik zeker doen. Ik ben blij met zo'n vriend als jou. Ook al ken ik je nog maar een paar uur." Ik meende wat ik zei, Chaz betekende al heel veel voor me, hij was mijn eerste vriend hier. Toen we naar een taxi liepen vroeg Chaz nog snel wat mijn nummer was. We gaven elkaar ons mobiel en wisselden nummers uit. "Zo nu kunnen we whatsappen" zei Chaz. "Jaaaa" riep ik uit met een big smile op m'n gezicht. "Nu ga ik je stalken hoor" zei Chaz. "oh" "Nee grapje hoor" Chaz bloosde licht. "AAW CHAZ MOET BLOZEN" riep ik. "HELEMAAL NIET!" roep hij terug en wende zijn gezicht af. "Niet liegen Chaz!" riep ik lachend. Zo gingen we nog wel even door tot mijn moeder me riep dat we gingen. Ik gaf Chaz nog een knuffel en een kus op zijn wang. Daarna gingen we met de taxi naar ons nieuwe huis toe. "Here I come" fluisterde ik toen ik het grote huis zag.