De 100e Hongerspelen - 69
“Weer één minder”, grijnsde Jillana, na Denzel te hebben vermoord met haar speer.
“Nog vijftien te gaan”, stemde Adan in. “Goed, wie is de volgende?”
“Zouden we niet eerst zijn spullen nemen, kijken of er nog iets in zit?”, stelde Odette voor.
“Ach ja, kan nooit kwaad”, knikte Jillana. “Even kijken… Een katapult, een fles water, nog energiepillen en wat gedroogd vlees. Neem maar mee, je weet nooit.” Odette stak het bij in haar rugzak. “Goed, Tim, wie is er nog in de buurt?”
***
“Zijn we er bijna?”, vroeg Rue. “Ik heb honger en ik ben moe.”
“Bijna”, knikte Seija. “Ze is vlakbij nu, we kunnen even rusten als we haar gevonden hebben.”
“Oké”, ging Rue akkoord. “Hoe lang nog?”
“Moeilijk te zeggen”, glimlachte Seija. Ze toonde Rue de kaart. “Kijk, daar zaten we vanmorgen, daar zijn we nu en daar is Vania”, wees ze.
“Dan is het niet ver meer”, zei kleine Rue wijs.
“Inderdaad”, glimlachte Seija. “Kom, we gaan verder.
***
“Wat ga je doen?”, vroeg Adriënne wantrouwig aan Amethyst.
“Rustig maar”, fluisterde die terug. “Ik jaag hem naar een bondgenoot, dan heeft je vader wat hij wou, en heeft Xandrijn water en wat eten.”
“Oh, euh, oké”, zuchtte Adriënne.
“Hé, Peli, is deze goed?”, riep Amethyst luid.
“Perfect, hij zal Xandrijn opjagen maar niet direct te pakken hebben. Dat wordt een spannende vlucht”, knikte Peli. “Zet hem maar in.”
***
Een grom doorbrak de stilte, Xandrijn keek geschrokken op. Een mutilant! Meteen rende hij weg. De mutilant, het zag eruit als een grote hond, volgde hem op de voet. Xandrijn rende wat hij kon. Hij had amper energie doordat hij al anderhalve dag niet meer gegeten had. De hond haalde uit naar hem, Xandrijn dook geschrokken weg. Hij moest rennen voor zijn leven.
Reageer (4)
owow die stomme mutilant / hond
1 decennium geledenVerderrr
1 decennium geledenOMGOMGOMG.
1 decennium geledenGEWOON VERDER OK.
Mooi verhaal, snel verder!!!
1 decennium geleden