[SA] Waarom ?

Hoe kon je!
Nee! Nee Toe Nee! Ajb dit kun je me niet aan doen! please Nee Ik doe alles Nee Nee TOe!!

Bij de gedachte aan het feit dat ik dit alles alleen moet doen liepen er weer tranen over mijn wangen."Je zei dat je van me hielt,hoe kon je me het flikken!"
Ik bonkte met mijn vuisten tegen de muur.
Al 3 dagen had ik mezelf buiten gesloten van de wereld.
Mijn zus,Ik hoor haar nog elke avond huilen,smeken of ik naar buiten kom,Mooi niet,nooit nooit maar dan ook nooit meer,zelfs in mijn eigen kamer word ik al achtervolgd door de afgrijselijke herrinnering aan jouw.je hield van me!,ja dat was wat je zei ik had je moeten geloven Jaim,toen je vertelde dat alle jongens maar op 1 ding uit waren...
Maarjha nu is het zelfs te laat om je dát nog te vertellen.
Iedereen,stuk voor stuk gaat en neemt een stukje leven van mij met zich mee,"Om je nooit meer te vergeten" was wat ze me vertelde,maar waar zijn ze nu?
Huilend,alweer om het zelfde en toch weer op een andere manier liet ik me in mijn kussen vallen.
"GODVER" schreeuwde ik hard.
'Aya please kom naar buiten'
'NEE NEE NOOIT!' schreeuwde je.
waarom zou ik?Voor 1 persoon die me niet heeft in de steek gelaten naar buiten komen?
Hoe kon hij mij in de steek laten? de jongen waarmee ik alles deed,die ik alles deelde,mijn beste vriend die dag en nacht aan mijn zijde stond,Waarbij ik in bed kroop als het,koud,donker of als ik een nachtmerrie had.
Mijn broer,die altijd zei dat hij me nooit verlaten zou heeft me verraden! Verraden op het moment waarbij ik hem het hartste nodig had.
je snikte hard. niemand schreeuwde meer,gelukkig weer alleen met mijn eigen verdriet...
Iemand liep de trap op...
snel kroop je naar de deur waar op gebonkt werd.
'Aya? Aya ik ben het!'
'Mathijs?'
'uhu,Doe je de deur open zusje?'
Hij was hier!Hij was hier voor mij! Ze hebben hem gebeld en verteld hoe en wat en nu is hij hier voor mij! hij had mijn hart eerst laten verstenen en daarna hier gekomen om het te proberen te lijmen,ik kan je vertellen er blijven vermiste stukjes,je zal denken in de mensen die ik nooit meer terug krijg,mischien is het beter om te blijven in de waan alleen ík weet wel beter.
'Waarom?'
'Ik wil met je praten Zusje'
'Tell your story...'
met je rug ging je tegen de houte deur aan zitten en je voelde dat je tweeling broer het zelfde deed.
Mathijs,Mathijs ik ben bang
'Waarvor dan lieverd?'
this donker...
'Kom je bij mij liggen dan?'...

dat was 10 jaar geleden,toen waren jullie 5,toen begon de goede band te komen met mathijs.1 jaar later hadden jullie er een zusje bij, nina. nog nooit had je een baby zo mooi en byzonder gevonden,gelijk had je een nieuwe band ontwikkeld,zij was écht de enigste die zich hield aan haar belofte en kijk nou eens,Ik doe zo egoistisch voor een jongen die zn beloftes niet na is gekomen!
na 5 minuten in stilte begon mathijs eindelijk met zn "verklaring"
of hoe jaimy-lee al die verhalen van jongens noemde "smoesjes"jha zo kun je ze beter noemen.
'...Ik moest dus wel weg,begrijp het dan ajb Ayana doe de deur open...'
I beg your pardom!?! Hij moest wel? En ik moet dat begrijpen!WAT EEN EIKEL!!
'GODVER MATHIJS JE HAD BETER WEG KUNNEN BLIJVEN,JE BENT NET ALS DIE ANDERE GODVERDOMME DE ENIGSTE JONGEN DIE IK NOG VETROUW IS DE MEEST EGOISTISCHE ZAK OP AARDE!!'
het werd verdacht stil en hoorde de voetstappen langzaam afsterven,niet veel later werd de voordeur dicht getrokken.
EikeL! uit het niets barstte ik weer in huilen uit,Waarom ik?Wat heb ik deze wereld aan gedaan !!
oke dit gaat zo niet langer...
ik wil geen tiener moeder worden,hoe kan ik een kind geven wat het verdiend? hoe kan een kind nou een goed leven hebben in deze sfeer? Ik red het niet...
vermoeid,uitgeput en nog steeds huilend gooide ik een laadje overhoop.
geen enkel scherp voorwerp!Godver!!
Owhh wacht een schaar...
je zuchtte het meot maar dan.
Snel,hopend dat het zo sneller voorbij zou zijn stak ik de schaar diep in mijn buik.
Even hapte ik naar adem en nieuwe tranen liepen over mijn wangen.
Mijn raam kraakte,vast de wind.
ik kroop dichter naar mijn bed en pakte mijn dachtboek.
zwarte vlekken verschenen voor mijn ogen,Nooit geweten dat bloedverliezen zoveel pijn kon doen.
even kreunde je hard.
'AYANA!?'
geschrokken liet ik mijn dagboek vallen en zag de bladzijdes langzaam rood kleuren'.
'Pak het..' beveelde ik de persoon in mijn kamer.
een hand zag ik nog net het kleine paarse boekje pakken.
Een warme arm werd om mijn schouders geslagen.
'het spijt me...' zei ik.
'Ik sta altijd achter je zus..'
het was Nina,op dr 13de heeft ze mama,mathijs en straks mij al verloren.
'JE verdiend beter' kreunde ik nog zachtjes uit.
'Jij ook lieve zus'
haar warme lippen kuste mijn koude wangen.
'Slaap maar zus,slaap maar...'
dankbaar keek ik haar aan,ik voelde me zwak.
Ik verloor mijn bewust zijn met een glimlach op mijn mond en om die van de dierbaarste persoon op deze wereld....