~Stand Alone~ * De Aparte Mens * 5

Een Koude winternacht
De heerlijke frisse koude winterse avond lucht blies mijn haren door de war terwijl ik door het donkere bos liep.Het was ijzig koud en toch voelde het alsof ik net uit een sauna kwam.
kleine veertjes dwarrelde langs mijn voeten naar beneden.ik wist dat je naar huis zou moeten lopen,als ik nog naar huis gaat...
De ijige koude wind voelde als een snee in mn lichaam. ik ging tegen een boom aan zitten en staarde naar de volle maan.
De sterren vonkelde nog meer dan ooit.Het leek alsof ze alleen voor mij straalde,alsof ze me gedag zei.zachtjes zong ik een zin die ik ooit ergens had gelezen en altijd bleef zweven in mijn hoofd en terug kwam als ik nergens aan kon denken...Das Gefühl Das Du Vermisst.. Das Gefühl Bin Ich...
je zuchtte en keek recht in de maan : Dag lieve Milowa het spijt me dat ik je niet meer bij kon brengen.... Dag allerliefste Tom ik had je moeten vertrouwen en natuurlijk Dag mijn liefste dierbaarste meis Elisa, het spijt me maar vanaf nu sta je er alleen voor...
Een traan liep over je wang.
rond je voeten lagen allemaal veertjes.
je zuchtte nog een laatste keer : Mijn tijd is geweest en mijn einde is gekomen...
je pakte een klein mesje waar een paat hyrogliefen in stonden gekrast.ik kraste in de boom achter me een klein afscheids berichtje :
Bitte Wisch Die Tränen Wieder Auf. Ich Habe Unsere Traume Längst Verkauft XxX Luna '
ik keek naar mn handen. Ze vervaagde langzaam.
De maan stond nu in het midden van de hemel ver weg hoorde ik de kerkklokken luiden. 12 keer klonken ze...
En ik stond naast mijn lichaam die nog steeds tegen de boom aan zat.Ik werd meegetrokkek naar boven.Ik schrok niet..Het was niets nieuws ofzo je had dit al vaak genoeg gedroomd...
Je vloog richting de maan en keek uit over de drukke stad. Je kuste de maan en keek over de Aarde.
een hele mooie blauw zwarte aardbol.Je zei het vaarwel en smolt samen met de maan...

Milowa POV

ik keek door mijn tranen heen naar de maan.
een deel van mij is weg ze is weg zonder mij...
ik zag haar betraande gezicht in de maan.
Ik weet niet hoe het kwam maar opeens zat ik in het bos naast het koude lichaam van mijn zielsmaatje.
ik streelde haar wang.Her last words still hangin in the air... Ik hoor ze duidelijk.Ik weet dat het gevoel wat ik nu mis jij bent Luna! schreeuwde ik huilend.
je keek naar het koude lichaam van Luna.Het steeg op.
'bye Bye lieve Luna,ik hield ziels veel van je en vergeten zal ik je niet, echt nooit...'
"weet ik,ik jouw ook niet" en je voelde een koude kus op je wangen.
Op de plek waar Luna`s hoofd rustte stond een tekst.
'Bitte Wisch Die Tränen Wieder Auf. Ich Habe Unsere Traume Längst Verkauft'
je knikte en voog je tranen weg.
'Ik beloof het'
En in een fractie van een seconde lag ik weer in bed...