Living forever 16.4

Luppe
Siva lag naast me te slapen en kroop voorzichtig zijn bed uit. Van de grond pakte ik mijn kleding en snel trok ik die aan. Zachtjes liep ik naar beneden waar ik een deel van een ruzie op ving.
'Nee, ik ga ze niet kussen!' hoorde ik Tom boos roepen.
'Maar Tom dat is de beste manier om iemands gedachte te beheersen!' zei Nathan terwijl hij zijn lach probeerde in te houden. Ik stak mijn hoofd om de keuken deur en zag Nathan en Tom aan de keukentafel zitten. 
'Ja Tom alles gaat beter met een kus,' zei ik grijzend denkend aan het moment dat hij me me kuste om mijn gedachtes te beïnvloeden.
'Nee ik doe het niet dat gaat tegen al mijn gevoelens in!' riep Tom wanhopig uit. Nathan hield zich niet meer en schoot in de lach. Ik grijnsde naar Tom en die zuchtte. 'Dat is niet GRAPPIG!' ik schoot nu ook in de lach. 
'Nee helemaal niet grappig,' stemde ik in terwijl ik gewoon door lachte. 
'Maar ik hoef ze nu toch niet te zoenen toch?' vroeg Tom voor de zekerheid. Nathan schudde zijn hoofd. 'Over zoenen gesproken!' Tom keek me gemeen grijzend aan. 'Hoe zoent Siva?' ik werd knal rood en Nathan ging nog harder lachen. 'kunnen jullie niet wat stiller zijn want het hele huis heeft mee kunnen genieten.' k werd nog roder en Nathan stopte met lachen.
'Je broers zijn nu behoorlijk getraumatiseerd ik weet niet of ik dit met mijn simpele gedachten beheersing wel weg gewerkt krijg!' zei Tom gemeen grijnzend.
'Wel dan moet je ze misschien toch wel zoenen,' zei ik ook grijzend. 'Want dadelijk herinneren ze zich nog meer en komt pappa jager even poolshoogte nemen en dat kan je natuurlijk niet hebben.' Tom keek me met een zuur gezicht aan en ik grijnsde naar Nathan die terug grijnsde. 'Volgens mij kan je beter nu mijn broers gaan zoenen voor de rest wakker word en het gaat filmen!' Tom werd lijkbleek en er verscheen een twinkeling in Nathans ogen!
'Dat wil ik inderdaad op film hebben,' zei hij en hij sprong op om
Waarschijnlijk een filmtoestel te gaan halen.
'Hou jij Nathan weg bij de kelder dan regel ik je broers,' zei Tom snel. Ik knikte en we sprongen samen op. 

Ik moest nog altijd lachen om Nathans teleurgestelde gezicht toen Tom de kelder allang alweer uit was. Siva kwam geeuwend naar beneden en kuste me zachtjes voordat hij een pak melk uit de koelkast pakte.
'Hoe laat is het?' vroeg hij slaperig.
'Tien uur,' zei Nathan.
'Moeten we dan niet allang op school zitten?' vroeg Siva bedachtzaam. 
'Ja dat moeten we inderdaad,' zei Tom maar niemand bewoog of deed er iets aan. 
'Iemand honger?' vroeg Nathan. 'Dan bak ik pannenkoeken!' Tom trok een vies gezicht en Siva en ik knikte. 
'Gaat het iedere ochtend zo?' vroeg ik verbaasd. 
'Wel normaal kijkt Tom ook altijd vies naar het eten, maar kijkt Nathan ook nog eens  woedend naar de groente op . Jays bord en kijkt Jay woedend naar het vlees op Nathans bord. Dan vind Max soms de koffie te sterk en dan vind ik hem te slap en dan zeurt Tom dat hij dorst heeft en dan eet ik al het brood op en zegt Max dat hij honger heeft, maar dat is alleen op de ergste dagen,' zei Siva glimlachend.