Kriebels

Eindelijk ga ik ze ontmoeten. Mijn grootste idolen. Tré. Mike. En natuurlijk Billie. Alleen al bij de namen kreeg ik al kriebels in mijn buik en mijn handen gingen alleen nog maar meer trillen. Ik vond het gewoon zo spannend! En andere hardcore Green Day fans zouden echt jaloers zijn dat ik een Meet and Greet heb! Ik had er echt zin in.
Ik keek door de voorruit, en zag dat we bijna in Amsterdam waren. Daar was immers de Meet and Greet. Ze hadden een paar dagen geleden een concert gehad in Amsterdam. Daar kon ik niet heen, man wat was ik verdrietig! Maar ik had wel lekker een Meet and Greet. Ik ging ze gewoon ontmoeten! Oh. My. God. Ik pakte mijn oortjes en ging muziek luisteren. Ik kon de spanning gewoon even niet meer aan.
Met mijn blik op oneindig merkte ik op dat de auto stopte. Meteen werd ik wakker en keek uit het raam. Een groot gebouw met veel ramen. Ik wilde snel mezelf losmaken uit de gordel. Mijn oortjes vielen uit, ze kwamen vast te zitten op een of andere manier, wat er ook gebeurde, het ging tenminste niet zo snel als ik gedacht had.
Toen ik uiteindelijk uit de auto was, knipperde ik nog eens goed een paar keer om te kijken of het echt was. Het was echt. Het was gewoon echt!