Die jongen

De volgende morgen word ik wakker, ik kijk rond en dan zie ik die jongen weer met zijn vader praten over mij ik kijk weer in het gaatje van het slot. Zijn vader is er achter gekomen van het eten. Ik vraag om wat eten Maaike mag weer niks en dan hoor ik de vader zeggen " Pak haar " ik bleef stil zitten en ik was bang, ze deden de deur open en ze bonden me vast "meekomen" zei hij. Ik liep mee naar een soort gang Met allemaal mooie oude Schilderijen, en koppen van beesten.
Ik kwam in een kamer met wapens en doktersspullen, goed te combineren dacht ik bij mezelf. Ik moest gaan zitten en opeens voelde ik een verschrikkelijke pijn opeens lieten ze me los, ik zat daar opgesloten met vastgebonden polsen ik zat vastgebonden aan een klein raampje ik keek erdoor heen en zag hoe oud en verwaarloosd de tuin eruitzag en was. Ik ging maar weer zitten maar dat raampje daar kon ik misschien uit ontsnappen. Ik pakte de mes die ik bij me had maakte mezelf los en klom voorzichtig en zachtjes uit het kleine raampje. De jongen stond te kijken hoe ik met moeite uit het raampje klom en hij pakte me ineens terwijl ik het nie door had dat hij daar stond. "boe" riep hij, ik schrok me dood! Zei ik, ik moet hier weg ik doe er alles voor ik mis me familie heel erg kan je me helpen? Alsjeblieft, .... Het was even stil, hij aarzele even maar hij zei goed dan maar wees stil. Kom mee, en ik ging mee ik volgde hem en toen kwam ineens zijn vader aan. "wat doen jullie hier" riep hij,mijn hart kloptenin mijn keel . Er stond een man achter me maar dat had ik niet door, hij sloeg me op mijn hoofd ik kon nog net au zeggen voordat ik flauw viel.