10~Charlien

Zachtjes blaas ik mijn adem uit. Kleine wolkjes verschijnen en zweven langzaam naar omhoog. Mijn wangen en neus zijn lichtroze door de kou. Ik zit op een bankje en wacht op Harry. We hadden afgesproken om 15 uur en hij had nog een kwartiertje om op tijd te komen.
Ik wrijf mijn beide handen tegen elkaar en probeer de koude te vergeten. Harry zal me straks wel de warmte geven die ik nodig hebben. Ik begin te grijnzen bij het idee van Harry die zijn armen om me heen slaat en zacht een kus op mijn lippen drukte. Zijn armen mijn kasteel, mijn bescherming. Niet dat ik die nodig heb. Ik kan perfect op mezelf wonen en dat heb ik bewezen toen ik 15 was.
Ik zuchtte en keek nog een laatste keer op mijn gsm. vijf voor drie. Ik sta recht. Hij zal waarschijnlijk niet meer opdagen. Maar nog voor ik de poort door kon lopen, hoorde ik Harry mijn naam roepen.
"Charlien! Wacht!" riep hij. Zijn voetstappen komen dichterbij en juist als ik mij omdraai, glijd Harry uit. Ik proest het uit en buk me om hem op te rapen. Veel te enthousiast springt hij recht.
"Dat is nog al een entree." grijns ik. Harry steekt zijn tong uit en begint daarna enthousiast te vertellen.
"Ik heb me opgegeven voor de X-factor!," begint hij."En vandaag heb ik de uitslag gekregen!" roept hij blij. Meteen sta ik te springen om het antwoord te weten, maar Harry zegt niets meer.
"Zeg het dan!" lach ik. Pret lichtjes verschijnen in zijn ogen.
"Ik mag auditie gaan doen!" roept hij. Meteen begin ik te juichen. Harry neemt me vast en doet samen met mij een vreugde dansje.
"Pas op, Straks-" Het is al te laat. Harry schuift uit en trekt me mee in zijn val.
"Vallen we uit." beëindig ik dan toch mijn zin. Harry lacht zachtjes. Ik draai mijn hoofd naar het zalige geluid en kijk hem aan. De lichtjes in zijn ogen zeggen hoe blij hij wel niet is. Zijn ogen zijn echt geweldig mooi. Vooral als hij vrolijk is. Ik verzet mij een beetje om me recht te zetten, maar Harry trekt me terug.
"Blijf liggen, ik lig wel goed." zegt hij zacht en met een diepe stem, waarvan mijn hart gaat springen. Een hele tijd kijken we in elkaars ogen. Harry houd me stevig vast zodat ik niet weg kan. Niet dat ik dat zou willen. Het enige wat ik kan doen is naar zijn ogen staren. Ik buig me naar voor en druk mijn lippen teder op zijn lippen. Harry drukt zachtjes terug en laat zijn tong over mijn onderlip glijden. Ik geef hem lichtjes toegang en algauw raken we verwikkeld in een lieve en tedere kus. Een kus die ik nog nooit eerder heb gehad. Zo lief en zacht. Ik ben dolgelukkig en ik hoop dat dit nog lang zo mag blijven. Een warm gevoel verspreid zich en ik lach tegen Harry's lippen aan. Hier is het dan. De warmte die ik had gewild.

Heey, haha ok ik schrijf niet echt zoveel meer aan dit verhaal. En dat is omdat ik denk dat ik het verschrikkelijk saai aan het maken ben. Ik had echt zo'n WAUW idee in mijn hoofd, maar nu lijkt het alsof ik het alleen maar aan het verpesten ben ;s ANYWAY... De sonde van Amy is eruit! Voor wie het nog niet wist Amy is mijn kleine zusje. Ik heb echt mega veel geluk dat ze zo een stille baby is, maar jammer genoeg kan dat elk moment veranderen... Okeh voor de mensen die mijn irritant lange berichtje tot op het einde hebben gelezen :p Kudo/reactie? xxJulie