Hoofdstuk 19

‘Kijk’, zegt Harry, ‘Vlieglessen, lijkt dat je niet leuk’? Ik kijk hem verbijsterd aan. ‘Harry, je weet hopelijk, dat ik echt een kluns ben’, vraag ik hem. ‘Ja, maar hoe erg kan het nou zijn’? Vraagt hij en hij kijkt me verbaast aan. ‘Goed, gaan Ron en Hermelien ook’? Vraag ik. ‘Dat je het van Ron nog moet vragen’, zegt hij lachend ‘en ik denk dat Hermelien misschien ook wel gaat, als we het voorstellen’. ‘Oké, ik zal het zeggen’, antwoord ik, ‘maar je moet me beloven niet te gaan lachen om mij’. ‘Ik zou niet durven’, zeg Harry en hij kijkt me onschuldig aan. ‘Zo jullie gaan vliegen’? Hoor ik Fred vragen. ‘Ja, Fred inderdaad’, antwoord ik. ‘Ik ben nog steeds George hoor’. ‘Ook goed’, antwoord ik en ik geef hem een mep op zijn arm. ‘ Au’, schreeuwt George, ‘wat een pit zit er in dit kleine meisje’ en hij prikt me in mijn buik. ‘Zeg Hermelien’, begin ik, maar ze laat me niet uitpraten. ‘Nee Luce, ik ga niet mee naar de vlieglessen’. ‘Waarom niet’? Vraag ik, ‘zelf ik ga’. ‘Goed dan, maar om op jou te letten’, zegt ze en ik grinnik zachtjes. ‘Dus, dan gaan we samen, komende Donderdag’? Hermelien knikt en dan begin ik te eten.

‘Welkom’, zegt een vrouw met grijs haar. ‘Ik ben madame Hooch. ‘Nou, we hebben veel te doen’. ‘Dus, ga eerst allemaal naast een bezem staan’. Na een tijdje, stond iedereen naast een bezem. Ik stond naast Hermelien en het viel me nu pas op, dat we deze les met Zwadderich hadden. ‘Goed’, zei madame Hooch, ‘Om je bezem in je hand te laten vliegen, houd je, je hand boven je bezem en zeg je: op’. ‘Op’, zei ik en de bezem vloog in mijn hand. Ik keek verwonder op en zag dat het Harry, die naast me stond, het ook gelukt was. Na 10 minuten, had iedereen zijn bezem in zijn hand. ‘Goed gedaan allemaal’, vervolgde madame Hooch. ‘Nu’, maar ze krijg de kans niet op haar zin af te maken. ‘Meneer Malfidus, u gedraagt zich, of u kunt bij uw afdelingshoofd wat u aan het doen was’. Hij kijkt, onschuldig terug. ‘Niet zo zielig kijken Malifdus’. Zegt ze. ‘Oké, nu iedereen weer bij de les is’. En ze werpt Malfidus en boze blik toe. ‘Dus, we gaan stijgen, je stijgt als ik drie zeg, twee meter en komt dan weer naar beneden, door je bezem naar beneden te richten’. ‘Oké, 1, 2, verder kwam ze niet, want MarcelLubbermans was al op gestegen, maar alleen te hard en hij steeds hoger. ‘Richt je bezem naar beneden, om te landen’. Riep madame Hooch. Marcel, richtte zijn bezem naar voren, maar had hem niet goed vast. Hij gleed van zijn bezem af en belandde met een doffe smak op de grond. Ik hoorde hem zachtjes kreunen van de pijn. Madame Plijster liep naar hem toe en hielp hem overeind. ‘Kom, het valt wel mee, ik breng je naar de ziekenzaal’. Voor ze vertrok draaide ze zich om naar ons. ‘Niemand vliegt, anders ben je nog sneller geschorst dan je het woord beuker kunt zeggen’. Daarna draaide ze zich om en liep met Marcel naar de ziekenzaal. ‘Kijk nou’, zegt Malfidus spottend. ‘Lubbermans heeft een geheugensteen’. Ik zie dat hij de iets opraapt. Dan herken ik het ronde glazen balletje, dat Marcel vanochtend bij de post kreeg. ‘Geef terug’, zegt Harry. ‘Dat is niet van jou’, val ik hem bij. ‘Zo, zo, zo,’, zegt Malfidus, ‘de dochter van het schoolhoofd bemoeit zich er ook mee, ga je nu je pappa vragen, om je te komen helpen’. ‘Nee’, antwoord ik, ‘zo’n vuile, slappe, idioot als jou kan ik zelf wel aan’. Het gezicht van Malfidus vertrekt even om mijn woorden. ‘Zit er dan toch, een klein beetje pit in dat meisje’, Vraagt hij. ‘Ik denk het toch wel’, antwoord ik, ‘ik ben niet voor niets in griffoendor geplaatst, maar ja, alleen slimme mensen weten dat hé’? Nijdig, pakt Malfidus een bezem. ‘Nou als je zo moedig bent, kom hem dan, maar halen’. Meteen, pakt Harry ook een bezem. ‘Nee, Harry’, zeg ik, ‘het is het niet waard, om voor hem van school gestuurd te worden’. ‘Kan me niet schelen’, antwoord Harry, ‘die steen is niet van hem en als hij hem niet terug geeft, ga ik hem halen’. ‘Nee, Harry’. schreeuw ik, maar het is al te laat. Hij stijgt op, hoger en hoger tot ik hem bijna niet meer zie. Heel fijn Harry, denk ik. Ik twijfel niet, pak een bezem en vlieg Harry achter na. ‘Nee!’ Roept Hermelien, ‘nu worden jullie beide van school gestuurd’. ‘Sorry Hermelien, roep ik terug, ‘maar ik kan Harry dit toch niet alleen laten doen’? Ze roept nog wat, maar dat hoor ik al niet meer. Vast besloten, vlieg ik achter Harry aan. Al snel zie ik hoe Malfidus, Harry uitdaagt. Zo stil als mogelijk is, vlieg ik achter Malfidus, in een verrassingsaanval, duw ik Malifus van zijn bezem af, waardoor hij van zijn bezem valt. Hij laat de geheugensteen los en valt naar beneden. Zijn bezem volgt hem al snel. Ik duik naar de bezem en weet hem op te vangen. Ik duik nog snel, naar Harry’s bril die hij is verloren en zie dan nog net hoe een boze Anderling naar ons kijkt en hoe Malfidus met een smak op de grond te recht komt.