Naar aluis of niet

Xavier's POV
'gaat het' vraag je aan Elise die voor je op de grond hurk en haar enkel vast houd 'wat denk je zelf'zegt ze en staat op maar staat te wankel op haar benen en valt bijna weer op de grond, snel ondersteun je haar 'laat me los'zegt ze, ze kijkt om en je kijkt recht in haar diepblauwe ogen 'o sorry ik dacht dat je iemand anders was, maar waar kom jij ineens vandaan. ben je me aan het stalken of zo?' zegt ze waardoor je moet lachen 'nee maar na die val van gister besloot ik je in de gaten te houden' zeg je lachend. 'Elise!' hoor je van achter je, jullie kijken om en zien mark en Nathan aan lopen, je wilt weglopen maar Elise houd je tegen 'jongens laat maar, hij hoort bij mij'roept ze, ze pakt je hand en trekt je mee. 'kom mee' zegt ze. jullie lopen naar een park. je zit te denken over wat je nu wilt doen.je was van plan haar een alius meteoriet aan te bieden. maar je hebt gezien wat het met de rest deed en dat wil je niet haar aandoen.

Elise's POV
'waar denk je aan'vraag je aan Xavier die diep in gedachten is verzonken 'nergens aan' antwoord hij 'ik zie dat je liegt' zeg je. hij zucht en kijkt je aan 'ik zou graag willen dat je in mijn team komt' zegt hij 'je bedoelt genesis' zeg je 'het spijt me maar ik wil niets meer met die meteoriet te maken hebben'. je kijkt hem strak aan en ziet dat hij teleurgesteld is 'sorry maar ik ik wil het gewoon echt niet' zeg je 'hij geeft je een kus 'het geeft niet' je telefoon gaat weer eens af 'waarom bellen mensen me nu altijd op het verkeerde moment'zucht je. je drukt op het rode telefoontje en doet hem terug in je zak, je geeft Xavier nog een kus, en je telefoon gaat weer 'ik zet dat ding nu echt uit' zucht je en zet je telefoon uit. jullie geven elkaar nog een kus.