# 16

Lillith pov.

Het voelde prettig om daar samen met hem te zitten en naar de sterren te kijken. Hij vertelde me verhalen over zichzelf en ik vertelde hem over mij. Toen hij begon over hoe hij gepest werd toen hij klein was bleef ik stil. ik wist precies waar hij het over had maar ik wilde er niet over praten. Ik wilde hem niet vertellen dat zijn vriendinnetje het monster in mijn kast was. Ik wilde hem niet vertellen hoe ze mijn leven had verpest. Toen er een lange stilte tussen ons bleef hoorde ik hoe hij zijn stoel naar achteren schoof en weg liep. Ik vond het prima, ik had mijn sterren en mijn gedachten.

Vrijdag was de dag van de premiere. Ik werd vroeg wakker gemaakt en mijn badkamer in geduwd door mijn styliste. "hup douchen jij!" schreeuwde ze door de deur en ik deed wat er van me gevraagd werd. ik zette nog snel mijn zonnebril op voordat ik het huis verliet om naar de haar salon te gaan.


ik voelde de rode loper onder mijn pumps en ik liep langzaam en poseerde af en toe voor de paparazzi. Ik beantwoorde nog een aantal vragen en werd toen verteld dat ik verder moest lopen omdat er anders een te groot gat was. ik werd mee gesleurd door Vincent een jongen die al vaak met mij gewerkt had en de enige jongen die ik al meerdere jaren een echte vriend kon noemen. Ik was blij dat hij me hielp maar aan de andere kant voelde ik me schuldig. Schuldig dat hij dit moest doen, dat hij mij zo moest zien en dat hij zoveel van zijn tijd aan mij moest besteden."nu komt er een opstapje om naar binnen te komen." fluisterde hij in mijn oor en ik pakte zijn hand steviger vast zodat hij me kon begeleiden. Binnen begonnen mensen tegen me te praten en ik probeerde zo veel mogelijk te antwoorden maar het lukte me niet helemaal met alle rumoer om me heen. Gelukkig was het snel tijd voor de film en moest iedereen stil zijn terwijl we daar zaten, voor twee uur, genietend van de film waar ik zo lang aan gewerkt had.
Ik fluisterde de laatste zinnen van de film mee en toen hoorde ik een applaus. ik glimlachte terwijl we allemaal opstonden om weer naar buiten te gaan. Alweer begonnen mensen tegen me te praten en terwijl ik daar stil stond ging Vincent naar de wc. "Kom Lillith dan gaan we naar buiten!" hoorde ik de stem van Lilly die me gelukkig vergeven had van haar verjaardag. ik wilde tegen sputteren maar het meisje begon met behoorlijke kracht aan mijn armen te trekken en op mijn hakken kon ik moeilijk terug vechten. Voor ik het wist voelde ik weer hoe mijn hakken in de rode loper zakten en hoorde ik het geklik van de camera's Mensen vroegen me verschillende dingen en ik probeerde te antwoorden terwijl ik hoopte dat Vincent me zou komen redden. "Lillith!" hoorde ik een bekende stem en ik draaide me om. "sorry, maar ik moet even naar hem toe." verontschuldigde ik mezelf en ik begon tegen de stroming in te lopen. ik liep steeds harder en harder tot ik tegen iemand op botste. De parfum die mijn neus binnen drong verried al wie ik omver had gelopen voordat ik haar stem hoorde. "Argh! kijk nou wat je doet! kan jij ooit iets goed doen?" ik bood mijn excuses aan tot een hand de mijne weer vast pakte. "Andy help me dan omhoog!" zeurde Samantha nog terwijl ik stil stond en er achter probeerde te komen wie mij vast had. "kom" fluisterde de bekende stem van Vincent in mijn oor en ik volgde hem als een schoothondje tot ik weer veilig thuis was zonder de laag make-up, in mijn pyjama buiten op het terras. starend naar de lucht.