# 11

de volgende dag was een hel voor mij.
Het begon met het ontbijt. ik had een keer eerder in mijn leven musli gegeten en ik had me toen al voorgenomen om het nooit meer te doen. Helaas was dit dus poging twee en met veel moeite kreeg ik het door mijn keel. Daarna moest ik even wachten bij de studio waar de jongens een nummer moesten opnemen. het duurde wat langer dan ik gewend was maar het opnemen van een band was natuurlijk anders dan dat van een solo artiest. Daarna besloten de jongens om wat door de stad te lopen en een ijsje te kopen. Aangezien ik niet bekend was met de smaken kozen de jongens het soort ijs dat de drie bolletjes moesten hebben. Ik kon maar niet wennen aan alle vrijheid waar de jongens zo zorgeloos mee omgingen. Gestrest liep ik maar achter ze aan terwijl ik het ijsje, dat eigenlijk best lekker was, op probeerde te eten zonder te knoeien. Toen een paar uur later de paparazzi ons gevonden hadden dook ik in een. Sinds het filmpje van mij en de brandblusser was ik geen fan van de paparazzi. eerst waren ze gewoon mensen die mijn privacy bij me weghaalden maar nu waren het monsters die als wespen om me heen vlogen om mijn leven overhoop te gooien. "jongens kunnen we alsjeblieft weg gaan?" vroeg ik terwijl ik me van de flitsen probeerde af te schermen. de jongens stemden in en snel reden we terug naar het huis waar er nog even computerspelletjes gespeeld werden. tijdens de laatste paar spelletjes kon ik te volgende horror al ruiken. De geur werd steeds sterker en sterker en bij het idee alleen al dat ik zoiets zou moeten eten draaide mijn maag zich om. "Lasagna!!" Lilly rende vrolijk naar de eettafel waar een grote schaal van haar favoriete eten naar gezet werd. Ik sloeg snel mijn hand+mouw weer voor mijn mond en neus en probeerde mijn lichaam rustig te houden. Jinxx zag vanaf de andere kant van de tafel dat ik bleek werd en keek me bezorgd aan. "Lillith je hoeft dit echt niet te doen." de rest van de kamer keek me nu ook aan en ik schudde mijn hoofd. "zij hebben gisteren ook gedaan wat ik deed, nu is het mijn beurt." zei ik terwijl ik moeizaam probeerde te wennen aan de geur. voorzichtig gaf Ashley me een bord aan en ik ging weer op mijn gebruikelijke stoel bij de tv zitten. de eettafel was veel te klein voor ons allen dus daar aten we bijna nooit aan. ik sneed een klein stukje af en kauwde er voorzichtig op. "het is niet zo slecht toch?" vroeg Lilly en ik schudde mijn hoofd terwijl ik moeite deed om het eten binnen te houden. "Buggs stelt zich gewoon aan." mompelde Samantha en ik schrok op bij het horen van mijn oude bijnaam. "Buggs?" vroeg Andy en ik voelde de ogen op me branden terwijl ik me zo onzichtbaar mogelijk probeerde te maken. "Ben je nou lasagne aan het eten?" hoorde ik Jared zijn stem vragen en ik keek op. "ze zou vandaag alles doen dat wij ook deden." legde Jake uit en Jared grinnikte. "dat zal een hele uitdaging geweest zijn, ik heb haar nooit vettig eten kunnen geven zonder dat ze weg rende. Zo was ze al voordat ze bij mij kwam." ik voelde hoe mijn wangen rood werden terwijl verschillende mensen me nog vreemder aan keken. "ik dacht dat ze jou dochter was." zei Simon en Jared schudde zijn hoofd. Nee ik ben alleen haar manager, net zoals bij jullie." Samantha maakte een geluidje. "Dat is toch duidelijk Buggs lijkt helemaal niets op hem." ik dook weer in elkaar en Jared keek Samantha geschrokken aan. "Samantha wil je haar geen Buggs noemen? dat was een erg vervelende bijnaam." Samantha knikte onschuldig en Jared verliet de kamer weer. Zodra we de voordeur hoorden dichtslaan begon ze alweer te praten. " buggs was vroeger haar bijnaam toen ze iedereen pestte. Jared wil niet herinnerd worden aan wat een kreng ze toen was."