Hoofdstuk 20

De bomen raasden voorbij toen Andreas en ik door het bos galoppeerden. Het was nacht en het bal was nog maar een paar uur geleden. Ik keek naar Andreas en zag dat hij nog klaar wakker was zelf was ik hartstikke moe en deed moeite om mijn ogen open te houden. We kwamen op een kleine open plek aan en ik keek Andreas aan hij zuchtte en ze:‘Ik denk dat het tijd is om te stoppen en te gaan slapen.’ om zijn zin te versterken gaapte hij en stapte van zijn paard af. Ik was te moe om iets te zeggen dus knikte ik maar. Ik volgde Andreas, leidde Dusty Dawn naar het beekje, ik begon de spullen van haar rug af te halen toen Andreas met zijn paard hetzelfde begon te doen als mij. Waarschijnlijk had Andreas er meer ervaring in dan mij, aangezien hij sneller klaar was. Hij begon wat vuur te maken en legde twee dekens neer.
Andreas begon te grinniken toen hij mij zag te stuntelen met de teugels. ‘Kom maar, ik doe het wel.’ Zei hij zachtjes toen hij naast me stond en de teugels van me over pakte ‘Ga maar slapen.’ Ik knikte en plofte neer op een van de dekens. Langzaam vielen mijn ogen dicht en ik zag nog net dat Andreas naar me toe liep en een kus op mijn voorhoofd gaf. ‘Welterusten Zoë, kroonprinses van Lavida.’


klein stukje I know.. moet nog ff inkomen ;p
<3