Meet Crystal

Ik werd wakker door een straaltje zonlicht dat op mijn gezicht viel. Ik wou me liever omdraaien om nog wat verder te slapen maar plots voelde ik dat de trein begon te vertragen. We waren gisterenavond met de boot in district 4 aangekomen en we waren diezelfde avond nog op een van die hypermoderne capitooltreinen gestapt om verder te reizen naar het capitool zelf. Nieuwsgierig glipte ik uit mijn bed deed snel mijn badjas aan en liep naar het raampje. Ik moest op de tippen van mijn tenen gaan staan om erdoor te kunnen kijken. In de verte zag flatgebouwen en nog andere treinen net als de onze het Capitool naderen. Het was echt enorm. Ik bedacht me opeens dat niet lang meer zou duren voor we onze stylisten zouden ontmoeten. Ik hoopte dat mijn stylist niet te extreem was. We reden met de trein door een tunnel en aangezien ik toch niets meer kon zien besloot ik me eerst maar te gaan omkleden en iets te gaan eten. Ik pakte een short en een kleurrijk topje uit de kast en kleedde me snel om. Ik deed mijn sletsen nog aan en opgewonden liep ik naar de eetwagon. Toen ik binnenkwam zat natuurlijk iedereen er al. Maar ik was altijd te laat dus het verbaasde me niet echt. Aan hun gezichten te zien waren Rafi en Paulo even opgewonden als ik, ik liep naar de lange tafel waar al het eten opstond en pakte wat tropisch fruit dat waarschijnlijk van bij ons kwam. Ik had het net op toen we het station binnenreden. Nu begon ik echt nerveus te worden, Rafi leek echter in zijn element. Hij stond op uit zijn stoel, trok mijn uit de zetel en sleepte me toen achter zich aan naar het raam. "je weet toch nog wat we gisteren hebben afgesproken hè?"zei hij vrolijk. Ik lachte terug:"tuurlijk, gewoon ons gestoorde zelf zijn." Ik toverde nu ook een stralende glimlach op mijn gezicht en zwaaide enthousiast naar iedereen die op het perron stond om ons te verwelkomen. Toen de trein stilstond werden door vredesbewakers door de massa begeleid naar een indrukwekkend gebouw dat zich niet zo ver van het station bevond. Meteen toen we de glazen deuren door waren werden we elks door ons prep team meegenomen. "succes", riep Rafi me nog toe. "jij ook, ik zie je straks wel !" riep ik terug. Mijn prep team was echt geweldig ze bleven maar doorgaan over hun kleding en dat vond ik prima , ook al werd ik over heel mijn lichaam kaalgeplukt de sfeer zat er op z'n minst in. Toen ze klaar waren kreeg ik van iedereen nog een knuffel en toen lieten ze me over aan mijn stylist. Tot mijn grote verrassing was het niet iemand van in de 50 die zich compleet had laten verbouwen. In plaats daarvan kwam een meisje van misschien twee jaar ouder dan ikzelf de kamer binnen. Ze zag er nog normaal uit voor iemand uit het capitool, ik vond haar outfit echt geweldig en ik hoopte voor iets in dezelfde stijl voor de openingsceremonie. "hoi hoi , mijn naam is crystal", zei ze opgewekt toen ze neerplofte in de zetel die tegenover de mijne stond, ze maakte het rekje dat haar rode haar tot nu toe in een dotje had gehouden los en haar lokken vielen losjes over haar schouder. "oh ik kan gewoon niet wachten om met je te werken" glimlachte ze enthousiast. Ik had me meteen op mijn gemak gevoeld bij haar. We hadden even kort aan elkaar verteld wie we waren en we kwamen erachter dat we het geweldig met elkaar konden vinden. "dit is mijn eerste jaar als stylist en mijn aartsvijand zeg maar, Atalia ,doet ook mee vanaf dit jaar dus wij moeten samen ons uiterste best doen om hen te overtreffen" ah dit klonk echt superleuk. "en met welk district werkt die Atalia ?" vroeg ik nieuwsgierig. "natuurlijk voor panem's stomste district", antwoordde Crystal met een lachje. Drie keer raden welk dat was! Jep, district 2. Dus de rest van de tijd zaten we te brainstormen over verschillende manieren om 2 te overtreffen bij de openingsceremonie.