Four.
Ik wil dat er weer eens een keertje een HP of DM story in de top staat. Daar zou je voor kunnen zorgen, door op het knopje Abo te drukken, en daarna de groene knop met het duimpje te knuffelen.
Ik lag ik bed, naar het plafond te kijken. Voelde ik wat voor Malfoy, of niet? Hij bezorgde me een raar gevoel, dat zou kunnen komen door verliefdheid, maar ook door haat. 'Pimmy?' riep ik. 'Ja?' Beantwoordde Pim. 'Hoe weet ik of ik iets voor Malfoy voel?' Pim gooide twee fotolijstjes naar beneden, ik ving er eentje op. 'Au!' Ik keek op de lijst, waarop stond: Ik haat hem. 'Potter dan?' Ik gooide de fotolijstjes naar boven, en ving er weer een op. IK HAAT HEM, stond er in grote, dikke, rode letters op. 'En nu wij samen.' Ik gooide de fotolijstjes op, en ving: IK HOU VAN HEM op, met roze, zachte letters. 'Wat is het?' vroeg Pim. 'Ehm...' Moest ik liegen? 'Er staat: Ik hou van hem.' Pim werd stil. 'Ik ga slapen.' Zei hij snel, en dimde het licht. Ik ging ook liggen, en viel in slaap.
Ik werd wakker en voelde dat het niet m'n eigen bed was. Het was warmer. 'Pim?' Ik hoorde Pim gapen, en draaide me om. Ik kon nu zien dat ik bij Pim in bed lag. 'Je bent vannacht bij me gaan liggen.' zei Pim. Hij keek me verliefd aan, maar wendde zijn blik snel af. 'We moeten gaan ontbijten.' We kleedden ons aan, en liepen naar de Great hall.
Potter volgde me met zijn ogen, en wierp daarna een boze blik op Malfoy. Mijn kat, Roekie, kwam aanlopen met mijn post. The Daily Prophet was mijn standaard krant/tijdschrift. "Emotioneel interview Harry Potter" stond er in grote letters op de voorkant. Nadat ik had ontbeten, kwamen Potter en Malfoy naar me toe en vroegen tegelijk 'Wil je met mee naar het kerstbal?' 'Eens kijken, Malfoy, je hebt me bedreigd met je Wand, dus nee. En Harry, ik ga graag met je naar het bal, maar ik ga al met Pim.' Zei ik. Ik liep weg, en liet de jongens met verbouwereerde gezichten achter. De middag voor het Kerstbal, spijbelden veel leerlingen, waaronder Pim en ik. De rest van Ravenclaw was gewoon naar de les, waardoor we veel ruimte hadden. Ik kleedde me in een prachtige outfit. Pim leek een beetje nerveus en zenuwachtig te worden, want hij ratelde maar door. 'Wat als er een romantisch liedje komt, dan gaan we...' zei Pim, en dacht even na. 'Schuifelen.' vulde ik hem aan. Lachend ging Pim voor me staan. 'Oefenen?' Ik knikte, en legde mijn armen in zijn nek. Als laatste kwamen onze gezichten zo dicht bij elkaar, dat ik Pim's frisse adem kon ruiken. 'Dat was wel genoeg.' Glimlachte ik. Een uil, duidelijk dringend, kwam binnenvliegen. Pim haalde de brief van zijn pootje, en las hem. Dit stond erin:
Beste Pim,
Het spijt me voor je, maar je ouders zijn omgekomen bij een bizar ongeluk, waarbij Deatheaters betrokken waren. In de vakanties moet je voortaan bij mij blijven. Ik snap dat dit moeilijk voor je is, en daarom heb ik een cadeau meegestuurd. De begrafenis van je ouders is aankomend weekeinde. Je vriendin, Alexia, is ook van harte welkom.
Liefs,
Je grootmoeder
Pim stortte in, hij viel neer op bed. 'Mijn... Ouders...' Fluisterde hij. Ik rende op Pim af en gaf hem een knuffel. 'De uil is duidelijk te laat, het is al vrijdag, en de begrafenis is morgen...' Pim zat voorover gebogen, met zijn handen voor zijn ogen. Ik vond het vreselijk voor hem dat zijn ouders waren overleden. 'Ik ga vandaag naar mijn oma. Ga maar met Malfoy of Potter naar dat bal.' Zei Pim, stond op, en liep weg.
Ik werd wakker en voelde dat het niet m'n eigen bed was. Het was warmer. 'Pim?' Ik hoorde Pim gapen, en draaide me om. Ik kon nu zien dat ik bij Pim in bed lag. 'Je bent vannacht bij me gaan liggen.' zei Pim. Hij keek me verliefd aan, maar wendde zijn blik snel af. 'We moeten gaan ontbijten.' We kleedden ons aan, en liepen naar de Great hall.
Potter volgde me met zijn ogen, en wierp daarna een boze blik op Malfoy. Mijn kat, Roekie, kwam aanlopen met mijn post. The Daily Prophet was mijn standaard krant/tijdschrift. "Emotioneel interview Harry Potter" stond er in grote letters op de voorkant. Nadat ik had ontbeten, kwamen Potter en Malfoy naar me toe en vroegen tegelijk 'Wil je met mee naar het kerstbal?' 'Eens kijken, Malfoy, je hebt me bedreigd met je Wand, dus nee. En Harry, ik ga graag met je naar het bal, maar ik ga al met Pim.' Zei ik. Ik liep weg, en liet de jongens met verbouwereerde gezichten achter. De middag voor het Kerstbal, spijbelden veel leerlingen, waaronder Pim en ik. De rest van Ravenclaw was gewoon naar de les, waardoor we veel ruimte hadden. Ik kleedde me in een prachtige outfit. Pim leek een beetje nerveus en zenuwachtig te worden, want hij ratelde maar door. 'Wat als er een romantisch liedje komt, dan gaan we...' zei Pim, en dacht even na. 'Schuifelen.' vulde ik hem aan. Lachend ging Pim voor me staan. 'Oefenen?' Ik knikte, en legde mijn armen in zijn nek. Als laatste kwamen onze gezichten zo dicht bij elkaar, dat ik Pim's frisse adem kon ruiken. 'Dat was wel genoeg.' Glimlachte ik. Een uil, duidelijk dringend, kwam binnenvliegen. Pim haalde de brief van zijn pootje, en las hem. Dit stond erin:
Beste Pim,
Het spijt me voor je, maar je ouders zijn omgekomen bij een bizar ongeluk, waarbij Deatheaters betrokken waren. In de vakanties moet je voortaan bij mij blijven. Ik snap dat dit moeilijk voor je is, en daarom heb ik een cadeau meegestuurd. De begrafenis van je ouders is aankomend weekeinde. Je vriendin, Alexia, is ook van harte welkom.
Liefs,
Je grootmoeder
Pim stortte in, hij viel neer op bed. 'Mijn... Ouders...' Fluisterde hij. Ik rende op Pim af en gaf hem een knuffel. 'De uil is duidelijk te laat, het is al vrijdag, en de begrafenis is morgen...' Pim zat voorover gebogen, met zijn handen voor zijn ogen. Ik vond het vreselijk voor hem dat zijn ouders waren overleden. 'Ik ga vandaag naar mijn oma. Ga maar met Malfoy of Potter naar dat bal.' Zei Pim, stond op, en liep weg.
Er zijn nog geen reacties.