2

Victoria Pov:
Ze rende naar beneden zo snel ze kon,gristste in alle haast haar rugzak van de kast en rende naar buiten.''Eindelijk!'':riep ze in gedachten uit.Na een lange busrit en nog een wandeling van een kwartier stond ze eindelijk voor de instelling.Het was er best leeg,en er was veel natuur op de binnenplaats.Ze keek even snel rond,wou net binnenstappen,maar zag toen een silhouet tegen een boom staan.Ze staarde er zeer geconcentreerd naar,maar toen kwam het haar richting uitgestapt.Toen zag ze het,haar hart stopte en haar adem stokte in haar keel.Jonah... ineens werd ze omvergeslagen door een enorme vlaag van blijdschap,haar benen gingen in beweging en liepen sneller dan zijzelf.Toen ze bijna bij hem was en haar armen naar hem uitstrekte,viel ze bijna tegen de grond toen ze plots werd opgevangen door 2 bekende,gespierde armen.Toen ze geschrokken opkeek zag ze eindelijk zijn gezicht.Ze keek hem diep in de ogen en barstte bijna in tranen uit.

Jonahs Pov:
Hij kon haar niet dicht genoeg tegen zich aandrukken,hij had haar de afgelopen weken zo gemist.Hij glimlachte en wreef met zijn duim over haar wang.''Jonah...''Hoorde hij haar fluisteren.''Victoria..'':fluisterde hij haar terug.Hij voelde zich ongemakkelijk,hij wou zoveel zeggen maar het kwam er niet uit.Plots voelde hij een zacht stel lippen op de zijne drukken.Op dit moment had hij al weken lang zitten wachten,Victoria weer bij hem.''Deze keer laat ik haar nooit meer alleen,ik moet voor haar zorgen en haar beschermen.'':dacht hij in zichzelf.