29. Zayn Malik

Ik was klaarwakker nu Jazz vertrokken was, maar ik durfde niet door haar woning te gaan lopen, het zou voelen als een inbreuk op haar recht. Een inbreuk op haar privacy.
Toen Jazz dan ook een half uur later thuis kwam, trof ze mij nog steeds aan in bed.
‘Ben je nog steeds niet op?’ Vroeg ze lachend.
‘Ik wilde wachten tot jij thuis was, want ik moet even douchen, maar mijn spullen liggen thuis.’ Zei ik.
Jazz knikte en schuifelde toen opeens een beetje opgelaten met haar voeten.
Ik keek haar even vragend aan, maar ze ontweek mijn blik.
Ik onderdrukte een zucht en graaide mijn kleren van de grond.
‘Wat ga je vandaag nog doen?’ Vroeg ik nonchalant terwijl ik mijn shirt over mijn hoofd trok.
‘Ik ga dadelijk even trainen, en dan moet ik vanavond van 7 tot 9 lesgeven.’ Mompelde ze.
‘Zullen we anders samen iets gaan eten? Om half zes?’
Ik voelde mijn zenuwen groeien terwijl Jazz even over de woorden nadacht.
‘Lijkt me leuk.’ Glimlachte ze uiteindelijk.
Ik zuchtte opgelucht en stapte in mijn schoenen. Ik wilde eigenlijk nog iets vragen, maar ik wist niet zo goed of ik daar ook een positief antwoord op zou krijgen.
‘Jazz?’
Ze humde wat en trok met een snel gebaar haar haren los. Ik keek even toe hoe haar bruine lokken over haar tengere schouders vielen, en aan de uiteinden een beetje krulden.
‘Mag ik mee naar je training?’
Ik wilde haar weer zien dansen, ik wilde haar gelukkige uitdrukking nog eens goed in me opnemen, zodat ik ervoor kon zorgen dat ze die uitdrukking ook zou krijgen als ze bij mij was. Ik wilde haar zien bewegen, alsof ze vrij was.
‘Er is niet zo veel aan hoor.’ Zei ze met een verlegen glimlachje.
Ik haalde mijn schouders op en keek haar afwachtend aan. Ik had nog geen antwoord ontvangen.
‘Oké dan, als je dat zo graag wilt. Ik ga om één uur naar de dansschool.’
‘Mooi, ik pik je wel op.’ Zei ik glimlachend.
Jazz trok een mondhoek even op en draaide zich toen naar de spiegel. Voorzichtig klapte ze de rand van haar topje om en keek via haar reflectie naar de tatoeage in de vorm van een jonge roos.
Langzaam liep ik naar haar toe en ik legde mijn handen om haar heupen.
‘Je bent perfect zoals je bent.’ Fluisterde ik zachtjes.
Haar ogen vonden die van mij in de spiegel, en ik voelde hoe ze op het punt stond om een beslissing te maken over iets.
Net toen ze haar mond opende om iets te zeggen, welde een luid gekreun op vanuit de woonkamer.
‘Tazz.’ Mompelde ze snel, en ze maakte zich los uit mijn greep om naar de kat te gaan.
Ik bleef voor enkele secondes versteend staan. Ik keek naar mijn vingers, waar zich een tintelend gevoel begon te verspreiden.
Met een scheve glimlach liep ik naar de woonkamer toen ik Jazz zachtjes hoorde praten tegen Tazz.
‘Heb je nu serieus dat hele bakje verorberd in die drie secondes dat ik omgedraaid stond? Geen wonder dat je zo ontzettend dik en lui bent.’
Tazz keek haar lui aan en kreunde om nog eens haar woorden te bevestigen.
Ik keek glimlachend naar Jazz en ving haar blik na een tijdje.
‘Zullen we gaan?’ Ze veerde direct overeind en knikte glimlachend.
Terwijl we het appartement verlieten liet ik meteen mijn vingers tussen de hare door glijden, en ik hoorde haar een opgelucht zuchtje slaken.