Chapter 15

Sammy POV
‘Loiiiiiis!’ roep ik blij als ik de deur open doet. ‘Hee meid!’ zegt Loïs enthousiast. Ik geef haar een enorme knuffel en samen lopen we naar mijn kamer. ‘Wil je wat te drinken? Wat zie je er leuk uit trouwens!’ zeg ik. Loïs begint te blozen. ‘Volgens mij moet je me wat vertellen!’ zeg ik tegen haar. Snel pak ik onder een pak ice-tea en 2 glazen en neem dat mee naar boven. ‘Ja, je had gelijk! Ik heb iemand ontmoet.. en we zijn aan het daten!’ zegt Loïs enthousiast. Ik moet lachen, maar ondertussen denk ik ook – shit, wat ben ik een slechte vriendin. Ben alleen maar met mezelf, Chris en Nic bezig! ‘Ah wat leuk voor je Loïs! Maar, waarom weet ik daar niks van? Ik ben te veel met mezelf bezig hè?’ constateer ik eerlijk. ‘Nee joh, jij hebt het druk genoeg met al die jongens.. ik wou het jou ook liever zo vertellen dan via sms dat is toch veel leuker!’ Snel geeft ze me een knuffel als ze ziet dat ik nog steeds beteuterd kijk. ‘Maar zullen we het nu maar over jouw problemen hebben? Want ik geloof dat we die nog moeten oplossen!’ zegt ze met een knipoog.

Een half uur later krijg ik een ontvangstbevestiging via whatsapp. Ik kan het niet geloven, maar ik heb Chris gesmst. Ik sta er helemaal van te trillen. Ik heb het volgende berichtje naar hem gestuurd: Hee Chris! Ik kan nu volledig de plank misslaan, maar ik wil graag eerlijk tegen jou en Nicolai zijn. Toen ik je zag voelde ik iets kriebelen. Ik vroeg me af hoe dat bij jou zat? Ik wil graag eerlijk zijn tegen Nicolai, en ik weet ook dat ik sowieso met hem moet praten. Maar dat wil ik graag doen nadat ik weet hoe het tussen ons zit.. x
Ik ben nog nooit zo eerlijk en direct over mijn gevoelens geweest tegen een jongen. Ik vraag me ook echt af wat Chris zal denken als hij dit leest. Loïs en ik besluiten een film op te zetten, zodat mijn gedachten wat afdwalen naar de film. Loïs heeft mijn telefoon gepakt zodat ik er niet steeds op kan kijken..

Christian POV
Als ik het appje van Sammy open kan ik het even niet geloven. Ik lees het berichtje nog eens, en nog eens. Ik ben blij dat ik even alleen thuis ben en dat Nic niet bij me is, stel je voor dat hij het gelezen had! Ik denk even na over haar berichtje.. ze had dus hetzelfde gevoel als mij. Maar, hoe gaat Nicolai hierop reageren? Ik denk even na over een reactie en stuur haar dan terug Hee! Ah, wat ben ik blij dat je dit stuurt. Ik had precies hetzelfde gevoel en voelde me al ellendig omdat ik er niks mee kon.. Ik wil je graag beter leren kennen. Vraag me af hoe Nic hierop gaat reageren, weet je al hoe je het gaat zeggen? Liefs

Nic kennende is hij blij voor mij, maar hij zal dit zeker niet leuk vinden. Shit. Is het gevoel wederzijds, kwetsen we Nicolai..

Sammy POV
Loïs geeft een kreetje. ‘WAT IS ER?’ schreeuw ik. ‘Je hebt een appje!’ zegt ze. Snel gris ik mijn mobiel uit haar handen en lees ik het berichtje. Ik begin er helemaal van te lachen. ‘Haha het is van Chris.. hij heeft hetzelfde!’ Ik spring van mijn bed af en begin op de grond te springen. Al snel staat Loïs naast me te springen. Ineens stop ik met springen, als ik me realiseer dat ik het Nicolai moet gaan vertellen. ‘Shit. Loïs! Wat moet ik nu dan doen met Nicolai?’ Loïs sleurt me het bed op en gaat naast me zitten. ‘Eerlijk zijn Sammy, dat weet je. Je kan niet net doen alsof dit niks is.. en bovendien heb je maar 2 echte dates met Nicolai gehad. Zo diep zal de liefde toch niet gaan?’ Dat laatste betwijfel ik.. volgens mij vond Nicolai me echt leuk. Ik besluit dat ik even alleen wil zijn en zwaai nog even naar Loïs als ze naar huis fietst. Ik loop naar boven, open mijn laptop en open een word documentje. Ik begin te typen. Voor ik het weet ben ik een uur verder en heb ik nog steeds maar 6 zinnen staan. Pff ik weet het gewoon niet. Ineens zie ik dat mijn mobiel licht geeft. Nog een whatsapp, maar nu van Nicolai. Hee! Gelukkig maar . Ja hoor, natuurlijk wil ik praten! Maar waarover? ;$ xx Ook dat nog. Hij is nog steeds heel blij. Volgens mij heeft ie niks in de gaten. Ik stuur terug; Kan je morgenavond? Kan ik nu nog niet vertellen, ’t wordt morgen allemaal duidelijk I promise! No worries! Xx Ik weiger om een hint te geven via sms, dat vind ik echt niet kunnen.

De volgende avond
Ik heb tijdens het eten nauwelijks gegeten, dus vraagt mam of er iets aan de hand is. Ik kijk haar doordringend aan en zeg dat er niks is. Gelukkig snapt ze de hint en vraagt ze verder niet door. Na het eten loop ik direct naar boven, in een poging me enigszins voor te bereiden op wat dadelijk gaat komen..
Als ik de bel hoor, weet ik dat het Nicolai is en dat het moment daar is. Ik ren naar onder en doe de deur voor hem open. Ik weet nog net een glimlach op mijn gezicht te persen. ‘Hee,’ zeg ik. Hij wilt me een kusje op mijn mond geven, maar ik weet het zo te ontwijken dat het een kus op mijn wang wordt. ‘Hee!’ zegt hij blij. ‘We gaan naar mijn kamer,’ zeg ik op een normale toon tegen hem. ‘Is goed!’ zegt hij, waarbij hij me doordringend aan kijkt om te zien wat er aan de hand is. Eenmaal op mijn kamer vraag ik of hij even wil gaan zitten, waarna ik voor hem loop te ijsberen. ‘Nic, ik moet je iets vertellen. En ik weet dat je dit niet leuk gaat vinden, maar wil je me alsjeblieft laten uitpraten? Dat is echt belangrijk voor me.’ Bijna direct staat hij weer op en gaat hij naast me staan. ‘Wat is er dan?’ vraagt hij, waarbij hij mijn handen vastpakt. ‘Ga nou maar zitten, het is zo al erg genoeg om je dit te vertellen,’ zeg ik, waarbij ik al bijna tranen in mijn ogen krijg. ‘Weet je nog, zondag? De verassing, het strand.’ Ik kijk vluchtig naar hem en zie dat hij knikt. ‘Toen heb ik Christian ontmoet, weet je nog Nic?’ Weer knikt hij. Ik besluit om het maar zo snel mogelijk te zeggen, want ik kan het niet aan om hem zo bezorgd te zien. ‘Ik haat het om je dit te zeggen, maar volgens mij was het liefde op het eerste gezicht.’ ‘Wat?!’ reageert hij ontzet. ‘Van zijn kant??’ Die opmerking zorgt ervoor dat ik nu echt tranen in mijn ogen krijg. Hij denkt dat ik hem geweldig vind en dat Christian mij leuk vindt… ‘Nee Nic. Van beide kanten…’ zeg ik zacht. ‘Heh? Wat bedoel je? Ik snap er niks van?’ vraagt hij. ‘Toen ik Christian zag, begonnen mijn benen te trillen.. ik wist niet meer wat ik dacht, had geen gedachte meer, maar wilde juist alleen maar bij hem zijn.. ik kan met jou niet verder, zeker niet na deze gevoelens. Al zou het niks worden met Christian, dan nog is het niet eerlijk ten opzichte van jou. Ik wil jou geen pijn doen, maar ik moet je dit vertellen.’ Nicolai staart me aan. Ineens staat hij op van het bed, slaat de deur met een klap dicht en rent naar onder, de trap af, stapt in zijn auto en rijdt weg. Verbijsterd kijk ik uit het raam.