Hoofdstuk 4

hope

Zwetend werd ik wakker. Sinds ik Niall gezien heb kwamen al mijn nachtmerries weer terug. Ik keek op de klok. Half 3 en ik was klaarwakker. Langzaam klom ik uit bed en deed wat kleren aan. Ik liep naar beneden en pakte een aspirine voor mijn hoofdpijn. Ik liep naar buiten en voordat ik het wist liep ik ergens op straat. Een frisse wind blies langs mijn Lichaam en ik kreeg er kippenvel van. Ik deed mijn vest nog wat meer dicht toen ik een hand op mijn Schouder voelde.  'Wat doet een mooi meisje als jij zo laat nog op straat' fluisterde een stem in mijn oor. Ik draaide me om en keek in een gezicht van een jongen. Ik gokte dat hij 19 jaar was. Hij had donker bruin haar dat een beetje voor zijn gezicht hing. Hij had groene ogen en was erg gespierd. Een nogal knappe jongen dus. Ik voelde mijn wangen rood worden. "goedgekeurd ?" vroeg hij met een scheve lach. Ik werd nog roder en wist niet wat ik moest zeggen.  "Ik ben Eric " zei hij terwijl hij me nog steeds aan keek. "hope" wist ik nog net uit te brengen. " Mooie naam maar waarom loop je hier helemaal alleen op straat?" vroeg hij terwijl hij me bezorgt aan keek. Voordat ik het wist had ik het hele verhaal verteld aan een vreemde jongen die ik 5 seconde kende. Toen in klaar was bleef hij even stil en ik zag hem nadenken. "Ik weet wel een manier om van je nachtmerries en verdriet af te komen" zei hij geheimzinnig. Ik keek hem verbaasd aan. Hij haalde een zakje uit zijn zak met wit poeder er in. "hier deze krijg je van mij" zei hij en hij glimlachte weer. Ik nam het aan maar wist niet wat ik er mee moest doen. "Ik doe het wel voor" zei hij terwijl hij een lijntje van het witte poeder op zijn pols legde. Hij snoof het lijntje in een keer op. Hij keek me aan en wachtte toen ik hem na gedaan had. En hij had gelijk ik voelde me een stuk beter. Daarna sleurde hij me mee naar een club.   We danste samen en hij kwam steeds dichterbij. Opeens voelde ik zijn lippen tegen de mijne. Hij streek met zijn tong over mijn lippen waardoor ik automatisch mijn mond open deed. Nadat onze tongen elkaars mond verkend hadden trom hij zijn gezicht weer terug. Ik deed mijn ogen open en zag een blonde jongen onze kant inkijken. Ik herkende hem maar alle beelden om me heen waren onduidelijk. Ik merkte hoe ik een beetje door mijn benen een zakte. Eric hield me tegen en nam me mee naar buiten. Hij hield een taxi aan en vertelde een adres. En toen werd alles zwart. De volgende dag werd
Ik wakker in een vreemd bed. Eric lag langs me en sliep nog steeds. Snel keek ik of ik al mijn kleren nog aan had. Gelukkig ik had alles nog aan. Opeens voelde ik 2 armen om me heen." Goedemorgen mooi meisje". Ik draaide me om en keek meteen in de prachtige ogen van Eric. " wil je een ontbijtje?" vroeg hij terwijl hij uit het bed stapte. Ik knikte en pakte mijn mobiel. Ik smste mijn broer dat ik hardlopen was en dat ik met een oude vriendin die tegen gekomen was ging shoppen. Ik zuchte en stapte ook het bed uit. Ik zag het zakje in mijn broekzak zitten. Snel snoof ik nog wat van het poeder en liep toen naar de keuken van Eric. "Nog bedankt dat je gisteren op me gelet hebt." zei ik. Hij knikte en zette een ontbijt klaar. Terwijl we allebei in stilte aten dacht ik na over gisteren.