Oponents

cato's pov

Ik zat achterovergeleund in de enorme leren zetel en ik richtte mijn aandacht nu op het al even grote beeldscherm. Clove kwam net de wagon binnengebeend en zette zich nu ook op de bank samen met Brutus en Enobaria. Het belachelijke volkslied klonk en het grote plein van district 1 kwam in beeld, op het podium verscheen een geheel in juwelen en bont gehulde vrouw die de burgemeester moest zijn. Ze hield een korte toespraak en iemand die alleen maar van het capitool kon komen beklom te trappen om vervolgens een papiertje te trekken uit elk van beiden bollen. Er waren een paar vrijwilligers maar uiteindelijk werd er toch een beslissing genomen. Een blond meisje (die er eigenlijk echt wel goed uitzag) en een jongen die ik nu al niet kon uitstaan gaven elkaar een hand en toen werd er overgeschakeld naar district 2. We spoelden dit natuurlijk door en gingen direct naar 3, de jongen zag er debiel uit. Maar na een paar districten was ik mijn interesse verloren hield ik me bezig met hapjes naar onze escorte, prudence pimpel, gooien die me boze blikken toewierp. Na wat wel uren leek was er eindelijk nog maar één district dat we moesten zien, 14. als je dat zelfs een district kon noemen, het was meer een eiland vol gekken die dachten dat ze de hele dag konden dansen en zingen. Niet dat het veel uitmaakte, zij waren meestal degene die het eerst stierven in the games. Ik weet nog een jaar dat er één was die te vroeg van zijn platform sprong en er was er ook eens één die helemaal niets deed behalve aan alle anderen vragen waarom ze zo gemeen waren. Het was me nog altijd een raadsel hoe ze erin geslaagd zijn om in 74 jaar toch een winnaar te hebben. Ik was eens benieuwd welke twee gekken we dit jaar zouden mogen afmaken. Eerst werd een jongensnaam getrokken, een zekere Rafaël. Hij zag er tot mijn verbazing had hij toch een afgetraind lichaam had. Maar het maakte niet veel verschil hij was nog altijd geen partij voor mij. Toen liep hun escorte naar de bol met de meisjesnamen hij trok er een papiertje uit en las de naam voor, maar er was geen enkele reactie tussen de meisjes. Ik zag hoe een klein jongetje ervandoor ging en even later kwam een meisje van een jaar of 16 het plein opgerend. Ze had lang bruin haar dat in krullen over haar schouders viel een net als de rest van district 14 een perfect gebruinde huid. Ze huppelde vrolijk het podium op. Ik rolde met mijn ogen, zoals ik had gedacht was ze een idioot, ze ging sterven en toch lachte ze. Maar plotseling verdween de glimlach van haar gezicht en kreeg ze een geschokte uitdrukking toen ze zag wie de andere tribuut was. Wat was er met die twee aan de hand? Niet dat het me veel kon schelen, ik was er zeker van dat dit duo geen problemen voor mijn ging veroorzaken.