Hoofdstuk 29.

'Kiro, sta je zo op? We gaan naar Sam.'
Traag open ik mijn ogen en zie Strify boven mijn gezicht hangen. Ik wrijf door mijn ogen en mompel; 'Sam?'
'Ja, Samantha.'
Ik knipper met mijn ogen en kijk Strify ongelovig aan.
'Je weet wel? Samantha, die vriendin die gister hier was?'
'Ik lijd niet aan geheugenverlies hoor,' zeg ik verontwaardigt, 'Maar, waarom gaan we daarheen?'
'Omdat... daarom.'
Ik zucht en doe mijn ogen dicht. 'Gaan jullie maar.'
Ik wil Samantha eigenlijk nooit meer zien. Ze maakt me in de war...
'Doe niet zo dom, Kiro! Kleed je asjeblíeft aan, en kom mee! We hebben toch een vrije dag vandaag.'
Boos ga ik mijn bed uit en stap de douche in.


- twee/drie uur later -
'Strify! Echt leuk dat je bent gekomen. We moeten echt de verloren tijd inhalen!'Sam drukt drie zoenen op zijn wang en knuffelt hem.
'Heey... Shim?'
Shin lacht. 'Shin.'
Samantha glimlacht lief. 'Sorry... Shin.'
'Heey... Yu?!'
Yu grijnst. 'Goedzo!' Hij geeft haar een knuffel en dan groet Samantha Romeo. Tenslotte komt ze bij mij aan...
'Heey Kiro.' Ze blijft me lang aankijken, zó lang dat ik zelf maar wegkijk. 'Heey, Samantha,' zeg ik zacht.



- sorry sorry, dit is echt een kutdeel. maar ik ben ziek. -

xoxo'